Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
АБІШЧАЦЦА незак. Абяцаць. Абішчаліся, што прыёдзем после Троицы. Буй. Абішчаўсяусё прыёхаць, а не прыяжджае. Івоні. АБКАРЫЦЬ зак. Абкарыць, ачысціць ад кары. Жардзіну любую нада абкарыць, а то трухнуць будзець пат карой. Нямойта. АБКАРЭЦЬ зак. Пакрыцца коркай. Бульбу абалюць сёмям ляным, яна абкарэіць, i - смачна. Партызаны. АБКАСІЦЬ зак. Абкасіць. Загадалі берагі канавы абкасгць. Гарадзец. АБКАЎЗНУЦЦА зак. Паслізнуцца. Унучка ягоная абкаўзнулася i ручку пабіча. Розмыслава. АБКАЦІЦЬ зак. Абліць сценкі пасудзіны тлушчам. Чыгунок абкоціш, тады скарынка смашнья. Кішуроўшчына. АБКЕШКАЦЦА зак. Запэцкацца. Абкёшкаўся ўвесь. Нямойта. АБКЛАДЗЕНЫ дзеепрым. 0 АБКЛАДЗЕНЫ ПА-ЦВЁРДАМУ. Пра заможнага, багатага чалавека. Па-цвёрдаму абкладзены — то значыць багаты. Серкуці. АБКРАСЦІ зак. Абакрасці. Нікога не абкралі, ні забілі. Запруддзе. АБКУСАЦЬ незак. Абкусваць. Да году ногці ні стрыгуць, абкусыюць зубамі. Нямойта. АБЛАБЗАЦЬ зак. Пацалаваць. Адзін ягб [Хрыста] знаў i прадаў. Кажыць: «Яягд аблабзаю, апшчаплю». Hy ŭ апшчатлі яго ŭ ўзялі c Тайнае вячэры. Буй. АБЛАВІЦЬ зак. Злавіць, пералавіць (пра ўсіх, многіх). Аўчаркі былг асталісі, пакуль йіх ні аблавілі. Закур'е. АБЛАВУХІ прым. лаянк. Дурнаваты, неразумны. Ах ты аблавухая - гавораць, каліругня. Нямойта. Дурак ты аблавухі, я цябё, дурака, любіць ня буду. Дольдзева. АБЛАСАВАЦЦА зак. Паласавацца, наесціся. Ваўкі абласьвьліся чълавёчънуй у вайну. Пожанькі. АБЛІВАХА ж. Абліваха, галалёд. Абліваха, мъкрата, растанець, а тут мардзегі. Нямойта. АБЛІЗАЦЦА зак. перан. Ачуняць, паправіцца (пасля хваробы). Аблізаўся пасля балёзні i - y парцізаны. Нямойта. АБЛІЗАЦЬ зак. Аблізаць. Пудпусціла, хай яна [сабака] іх абліжыць. Запруддзе. АБЛІНАЦЬ зак. Паліняць, аблезці. Умянё аблінаў фартух. Каралі. АБЛІЦЬ зак. Абліць. Пёчка пылаіць, гарыць, nipam полынню патпячэць мухамор, смітанай абальёць, на акнд паложыць, яны [мухі] ŭ дохнуць. Запруддзе. Крапявы насячэш, бульбы абальёш i сьвіннёнку даёт. Партызаны, Манголія. АБЛОГА ж. Даўно не воранае поле, зарослае травой; аблога. Былі аблогі сярод лёсу, пашці чыстыя, там мьладзёж на Купалле гуляла. Рэчкі. Дзе якая аблога -узрыцъ. Каралi. АБЛОЖНЫ прым. о АБЛОЖНЫ ДОЖДЖ. Заложны дождж. Абложны дождж: пузуры ускакуюць на возеры. Багданава. АБЛУПІЦЬ зак. Зняць скуру. Усё сала аблупюць наскрозъ. Галашчакіна. Мы удвайіх аблупілі дзёсіць штук авёц i пувязлі ў Сяннд. Міцюкова. АБЛУПЛІВАЦЦА незак. Аблуплівацца, абдзірацца; страчваць афарбоўку. Бёлім шчыт ізвісцю - аблупліваецца. Каралі. АБЛЮБАВАЦЬ зак. Аблюбаваць, выбраць. Стаўкі ставіліся для прыманкі пчол. Ipoŭ можыць аблюбъвацъ. Марозаўка. АБЛЮДНЕЦЬ зак. Стаць прыгажэйшым. Аблюднёў троху, як вырас, які малец стаў! Партызаны
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абкаўзнўлася, абкўсыюць, аблавўхая, аблавўхі, аблбгі, аблўпліваецца, аблўплівацца, аблўпюць, бўдзець, бўду, бўльбу, бўльбы, вайнў, гавбраць, закуре, мбжыць, пакўль, рўчку, стрыгўць, сярбд, трўхнуць, унўчка
7 👁
 ◀  / 426  ▶