Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
к КОНЧЫЦЬ, КАНЧЫЦЬ зак. Скончыць, закончыць. Як кднчуць жыта жаць, сплятуцъ вяночак. Запруддзе. Калі ўзяўся, то кап канчыў. Вялікі Азярэцк. Я два класы канчыла. Неўгадава. Сын канчыў курсы нъ міханіка. Пожанькі. КОНЬ м. Конь. Тры гады ўжэ конь, яго запрагаюцъ, у бароны бяруць. У нас конь быў Вдрлік краснінькій, Пьрьслаўка, Пуп, Дундър. Яўсігда c кьнямі рабдтаў. Запруддзе. Канямі пазвязуць усё у такі. Вялікі Азярэцк. У кажнъга конь быў На кънях прывозілі гаршкі Як тдлькі нъ балдта мджна вёжджаць кднімі. Багданава. Конь сніцца - абман (павер'е). Ракаў Засценак. На кладбішча зёдуць, як пакдиніка вязуць, конь заржэць - уся сім'я вымрэць (прыкмета). Конь бяжыць на нёйку бяду (прыкмета). Вязуць пакдиніка, з двара, конь заржэць, біда будзіць (прыкмета). Каралевічы. Я мндга кдні глядзёў. Я бьіў мълады. Я кдні ні бьяўся. Гарадзец. Дзяцёй на канях вязём. Сваімі конямі ёхалі. Неўгадава. Дзет гаварыў: «Будуць птугикі літацы у галдвы дзіўбаць, на жалёзных коніх араць». Багданава. 0 БЫЦЬ НА К АШI ПАТ К АНЁМ. Жыць добра i блага, быць у розных сітуацыях. Мы былг i на кат, i пат канём. Нямойта, Дуброўкі. □ Стары конь баразны ня пдрціць. Дольдзева, Гарадзец. □ Хто коні міняіць, у таго хамут гуляіць. Ульянавічы. □ На лёчаным каш далёка ні праёдзіш. Ульянавічы. КОПАН! мн. Сані, палазы якіх не гнутыя, а зроблены з дрэва, выкапанага з коранем. 3 ясені гнутыя копанi, з яблыні, клёну. Леснікова. КОПАНКА ж. Сажалка. У кдпънцы лён мачылі. Гарадок. КОПАНКА ж. Выкапанае ў лесе сагнутае, зручнае для пабудовы калёс дрэва. С копанкі яго дзёлаў\ калясо. Станюкі. КОПАНЫ, КАПАНЫ дзеепрым. Выкапаны. У копънъи сажълцы мачьглі лён. Гарадок. Тут къпаныя рэчка. Рэчкі. КОПАНЬ ж. Сажалка. Кдпьні такія кьпалі, дзе мачылі лён. Савінічы. Йдзе въда стаіць, там копънь. Самсоны. КОПАЦЬ ж. Копаць. Кдпаці булд, лучыну палілі. Багданава. КОР ж. Адзёр. У ваііну ўсю сямю кор пакагрла. Кор должна ў каждаго перабыць. Нямойта. Зълатуха i кор жаркъга ня любюць, нялюбюць пары. Заазер'е. КОР м. Тое ж. У яё кор быў, трошкі высыпаў, i памёрла - аслажнённе на сэрца. Багданава. Кор хадзіўу дзяцёй. Неўгадава. КОРАБ, КОРАП м. Кораб. У бабы ёсъ кдрап съламяны. I балыиыя карабы былг, што бочка, плялг с салдмы. Фасаўшчына. КОРАНЬ, КАРОНЬ м. 1. Корань. Aip рвалі, за карат пъ рублю плоцюць. Закур'е. Як смьргануў ат къръня да макушкі. Ракаў Засценак. У грыба каронъ ёсь i шляпка. Вялікі Азярэцк. 2. Частка зуба. Зубы самі сабой выпьлі, а кдрънь сам сабой выйдзіць, бдлі ня чую. 3 канаплтага зірна таго карня асталася — шчака напохніць. Нямойта. Матка сала ёла карэннем. Міцюкова. На смех, німа дажа i караня, упярот усё павыкрышваліся зубы. Закур'е. 3. Пачатак роду, бацькаўшчына. Бачьшынство мёншаму застаёцца сячгба, корань ёты. Вялікі Азярэцк. КАРАНЁК памяти. Каранёк трдшку дзяржыгща, ацёкі у мянё ад яго. Нямойта. У свіннёй къранёк ладный. Сукрэмна. КОРМ, КОРАМ м. Корм. / авёс9 i ежа та нъ зялёны корм сёілі. Багданава. Сабрала карма, падкармліваць нада. Цясішча. Жыта касілі на коръм. Леснікова. Дъяркъм нада было i корым прывёзьцъ кардвъм. Дуброўкі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бядў, бярўць, бўдзіць, бўдуць, ваіінў, вязўць, гнўтыя, заазере, закуре, зўбы, копънъй, кўрсы, макўшкі, павере, пазвязўць, пакдйніка, птўгйкі, смьрганўў, сімя, хамўт, чўю
1 👁
 ◀  / 426  ▶