к КЛЮНУЦЬ зак. 1. Клюнуць, дзеўбануць (пра птушак). А як клюніць [курыца зерне] i пдидзіць ваду піць, гаворыць [дзяўчына]: «Мой муш будзіць гіяніца» [гадалі на Каляды]. Дольдзева. 2. Клюнуць (пра рыбу). Ці клюнецъ рыба, ці не. Багданава. КЛЮЧ м. Металічная прылада для адсоўвання i засоўвання засаўкі ў дзвярах. Ключи дзёлалі, заставяць i атсуваюць [засаўку]. Багданава. КЛЮЧ м. Крыніца. Ключи былі, i вада ладная была. Буй. Там крынща была, ключ рабдтуу. Міцюкова. КЛЮЧУВЬІ прым. Крынічны. Ключувая въда з крініцы ў вдзіра цячщь. Гарадок. клюшня ж. 1. Бядровая частка тушы (свіной); кумпяк. Клюшня - ёта завуць, як заб'юцъ парасёнка. Хто лапатка, хто кумпяк. Нямойта. 2. Лапатка (у чалавека, жывёлы). Клюшня ў чълавёка, а ў коровы, у свінні — заднія клюшня, пярэднія клюшня. Багданава. У къня нь дзівятым гаду толькі яблычкі будуць балыиэя нь задніх i пярэдніх клюшнях, а бакi будуць бёлыя, белаватыя. Сянно. КЛЯВАЦЬ незак. Кляваць, дзяўбаць (пра птушак). Кураца клюёць зярнд. Розмыслава. КЛЯВЁЦ м. Малаток для кляпання кос. Клявёц - ім кліпали на банку касу лажылі i кліпалі. Дольдзева. Клявёц нібалыйэнькі, спрытненькі. Багданава. Гэта бувала звалі клявёц, цяпёр мьлаток. Заазер'е. КЛЯВЯРЫШЧА н. Канюшынішча. На клявярышчы ходзюць кардвы. Жохава. КЛЯМАР м. Скаба, жалезны прут для ўмацавання сцяны, плыта i інш. Клямары нада зжымаць. Жохава. Клямьр зьбіваіцца ў браўнд [i за яго замацоўваюць першыя віткі пры вязанні плыта]. Алексінічы. КЛЯМАР м. Шла для наразання дошак. Клямар - ёта продольная піла рэзаць доскі. Нямойта. КЛЯМКА ж. Клямка. Клямкі ў кузьні дзёлалі. Багданава. На клямке вісіць на дзвярах, уродзі галава была прабіта. Латыгаль. Клямка, слісачок у дзьвёрах, эта ёсьці. Запруддзе. Клямка была во палкай заторкнута. Запруддзе. За клямку i дзвёры аткрываіць сам [кот]. Кляпчэва. Клямкай заляпаў. Каралі. Чэразрэшата, чэраз клямку прагаварваюць (павер'е). Міцюкова. Прае клямку вады прыліла, дьчка паліжала - i палёпшала (павер'е). Запруддзе. КЛЯНІНА ж. 1. Клён. Кляніна есь, a сусёдка ні разрашаіць сок браць. Партызаны. 2. Драўніна клёну. Тапарышча можна з бярэзіны, кляніны дзёлаць. Жохава. 3. Кляновы сок. Кляніну спушчаюць - гэта кляновік, сок с клёну. Нямойта. КЛЯНОВІК м. Кляновы сок. Кляндвік — ёта сок кляндвы. Нямойта. Кляновік - сок с клёну ў рашку клалі [лілі]. Жохава. КЛЯНОВЫ прым. 1. Які мае адносіны да клёна. Пропускалi с клёна сок кляновы. Багданава. Хто кляновы ліст клаў, хто капусны, хто мукой пасыпаў, як хлеб пяклі. Чуцькі. У марце месяцы сок кляновы шоў, Юра пачапіў дзве шкляначкі. Партизаны. Хлеп пяклі нь кляндвым лісці. Гарадок. 2. Зроблены з клёну. Кляновыi гнулі пьлазьг. Гарадзец. КЛЯПАЦЬ, КЛІПАЦБ, КЛЕПАЦЬ незак. Кляпаць, вастрыць лязо касы. На банку пакладзёш i клёпіш касу. Банку уваб'ёш i касу палджыш i клёпіш. Багданава. Што клёпюць - банка, адна круглая, а другая войстрая. Нямойта. Клёпіць ён касу, атбіваіць малатком. Запруддзе. Касу клёплюць на бапцы, клёплюць малаткдм. Розмыслава. На тупую банку кліпаць, то пальцам дзяржыш i клёпіш. Леснікова, Міцюкова, Партизаны. Клёпюць касу. Касу клепалі на банке. Кліпаць
Дадатковыя словы
бўдзіць, бўдуць, вадў, гнўлі, заазере, забюцъ, затбркнута, капўсны, касў, кліпалй, крўглая, кўзьні, кўраца, павере, пдйдзіць, тблькі, увабёш
3 👁