КІДАЦЬ, КІДАЦЬ незак. 1. Кідаць, шпурляць што-н. I мы кідалі вянкі, кандплі візалі. Нямойта. Hi кідайця ў ваду! Сянно. 2. Пакідаць. Яшчэ пдидзіць [на работу], дзяцёй гэтых кінець. Заазер'е. A тую куклу кідаем на поле, кап к налёццю ўжэ ўражай быў. Багданава. Кінулі коній, a самі ў дзярэўню. Кіньла іх курыца i пыйла. Запруддзе. КІДЗЕЛЬ. Хутка кінуць. Звяжуць сноп лёну i кідзёль у машьіну. Чуцькі. 3. Уводзіць аснову ў бёрда, ніт. У бёрда кідаеш вёчар. Апечкі. 0 КІДАЦЬ У ДЭСІКІ (ПАЎДЭСІКІ). Уводзіць 10 пасмаў (i іншую колькасць) у бёрда. Кідаюць у дэсікі, паўдэсікі [як ткуць]. Гарадзец. 0 КІДАЦЬ НА КАРТЫ. Варажыць. Я кідалаў іх [цыганак] на карты. Заазер'е. КІЁК м. Кіёк. Вон c кійкдм пашла. Марозаўка. Кійка еазьму, лазіну якую вазьму i за ім. Партызаны. Мне стыдна, я ш так ні магу іцг\ мне кіёк нада. Яны падбягуць, а я c кійкдм сяжу. Гарадзец. Яна паглядзёла, што я на кійку, не хацёла ў гётую пьлату класці. На кійка апіраюся. Нямойта. Дубёц тоўсты, як кіёк. Галашчакіна, Запруддзе, Кішуроўшчына. КІЁЧАК памянш. Падасць яму [дзеду] кіёчак, такі добры мальчанёнак. Запруддзе. A тады ўкусны эты кіёчак ссаць [з муравейніка]. Савінічы. Іна c кіёчкам хддзіць. Нямойта. КІЁЧАЧАК памяти. Oŭ, вісна, красна, што ты нам прынісла? / Маладым дзёвачкам - na вяндчачку, / Маладым жоначкам - na сындчачку\ / Старым бабачкам - na кіёчачку (з песні). Чуцькі. КІЁСАК м. Кіёск. Ці рабдтъщь там кіёськ? Сянно. КІЙ м. Кій. Што ты ў старца кія адбіраеш? Багданава. КІЛА ж. Нарасць на капусце. Дзе капуста на мокрым мёсце сядзгць, яна c кілди. Розмыслава. КІЛІШАК м. Чарка. Кілішкі былі съмагднку піць. Леснікова. Ктшкі, кілішачкі былі. Налг мне там кшшычък адзін. Запруддзе. Былi кілішкі, біз ндгикі. Вялікі Азярэцк. Гэташкія кілішкі былі. Закур'е. КІЛІШАЧАК памяти. Бувалышныя людзі кілішьчьк вьіпя i до. Цясішча. КІЛОМЕТР м. Кіламетр. А мы ш за тры кічометры хадзілі на работу. Заазер'е. КІЛУН м. Кныр. 3 яйцьмі - ёта свіння-кілун. Багданава. КІЛЬЯ н. зб. Нарасць на капусце. Капуста пайшлаў кілья. Розмыслава. КІНДЗЮКл/. 1. Страўнік. Кіндзюку жывату. Фасаўшчына. 2. Падрыхтаваны для начынкі i начынены мясам свіны страўнік. Кіндзюк - с сала, мяса, нада трдшачкі падеарыць i ў марлю палажу\ звяжу i днушкай націскаю i пат камень. Пажараем у чугунку\ кіндзюк накладаем. Жохава. Мяса кладуць у кіндзюк i падвёшваюць. Парэчча. Яго ш абрэжыш, кілбасу здзёлаіш, кіндзюк здзёлаіш. Кіндзюк мяса, прыправа, к лёту ягд блюдуць. Багданава. Трабух начынеш - гэта ўжо кіндзюк. Савінічы. Кіндзюк набіваем мясом. Мянюцева, Леснікова. 3. Начынены мясам мачавы пузыр. Кіндзюк - мяса кладуць у мачавы пузыр, дзграчку сдлем засыплю i зашыю. Парэчча. Кіндзюк - гэта сцуля начынюць i надумаюць яго. Алексінічы. КШУЦЦА, КІНАЦЦА зак. 1. Спусціцца. Павук, як нь плахдя, то кініцца ўніс [калі да яго звяртаюцца ў час спускания на павуціне i хочуць даведацца аб якой навіне, ён дае знаць (павер'е)]. Сукрэмна. 2. Разысціся. Мы c сястрой кінуліся, разбёгліся ў рдзныя бакі. Запруддзе. 3. Раптоўна ахапіць. У плячо боль кінулася. Нямойта. 4. Пайсці. Куда ні кгнься - халасцякі, разлучнікі. Куды кінацца? I там, 1 там пяюць. Партызаны. КІНУЦЬ зак. 1. Шпурнуць. Во ŭ кінулі пат самы нос. Запруддзе. 2. Пакінуць, аставіць. Матка мълъка нам ктіць [паставіць у місцы на падлозе]. Алексінічы
Дадатковыя словы
блюдўць, вадў, вазьмў, днўшкай, еазьмў, жыватў, заазере, закуре, звяжў, капўста, кладўць, кійкў, кілбасў, кілдй, кіндзюклі, кічбметры, кўклу, кўрыца, магў, ндгйкі, павере, павўк, падбягўць, палажў, пдйдзіць, разлўчнікі, свіння-кілўн, сяжў, трабўх, тўю, чугункў, якўю, ямў, ўкўсны
5 👁