Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
к КВАШАНЫ, КВАШЭНЫ прым. 1. Кіслы. Квашэная капуста. Міцюкова. 2. Які прызначаны для квашання. Дзёшка квашаная, учыніш нанач, мёсіш, перакгдаеш налапату - i ў печ. Сукрэмна. КВЕТКА ж. Кветка. Тдркаюць квёткі катдры, а я ні сажу. Серкуці. КВІРКНУЦЦА зак. Паклапаціцца, падбаць пра сябе. А іна сем мёсіцаў у пълажэнні, а ні квіркнулася. Нямойта. KBIT м. Канец. Як сёрца слабое, тады кеіт чалавёку. Заазер'е. KBITOK м. 1. Талон. Долг мне квітдк на рангён. Ульянавічы. 2. Квітанцыя. Бралі квіткі, пдидзіш к пану, заплдціш за ягд, тады пдидзіш у ягады. Мянюцева. КВОЛЫ прым. 1. Слабы. Квдлыя індзюкі, нёяк эта ўрэмя лісы не хддзюць, яг хватаюць іх. Латыгаль. Булі гусі-лёбядзі, пьбаялісі гэты гот холаду i кволыя. Вялікі Азярэцк. КВбЛЕНЬКІ памянш. Хваравіты. Дзёвачка кволенькая. Манголія. 2. Ломкі, крохкі. Суравёжы, яны кволыі [ламаюцца]. Карпавічы. КВОХАЦЬ незак. Квактаць. Курыца квохьіць. Каралевічы. КВОЧКА ж. Пра жанчыну, якая куляецца з адной нагі на другую. Бёгла, як квочка тая. Чуцькі. КЕЛІХ м. Чарка. Ema ш кёліх, чарка на ношках i біз ножак. Алексінічы. Кёліх на нотках. Нямойта. A кёліхі гёта куплёные былі. Буй. КЕЛІШАК памянш. Кёлішак - эта малёнькі, гром тэсъдзесят. Кёлішак маленькі, на ндшкі. Дольдзева. КЕЛЬМА, КЕЛЬНЯ ж. Прылада ў выглядзе трохвугольнай лапаткі для набірання i нанясення раствору на мур; кельма. Ягоныя кёльмы ў іх. Савінічы. Кёлъня ў мъляра, катдры шчыкатурыць дьма, пёчкі. Запруддзе. КЕПІКІ толькімн. Кпіны. Кёпікі - гэта съмяяцца нът табди. Савінічы. КЕПСКІ прым. Дрэнны. Сама хоць кёпская, алё дабюся чагд нада. Партизаны, Савінічы. КІЫС, КІБУС, ЧЫЫС м. 1. Кнігаўка. Кібіс называлz, на зямлё купінка, ямочку выкапаіць, сдзёлаіць, яны крычацъ. Леснікова. Прылітаюць буцян, скварцы, жавъръньк, кібісы - кнігаўкі называюцца. Вялікі Азярэцк. Кібусуў ня чутна цяпёр. Кгбусы ёсці, i так мала. Багданава. Кг бус па полю ёсъ, кігі-кігл [крычыць]. Сянно. 2. Пра цыбатага чалавека. Як цыбаты чалавёк, кажугіь: кібіс i чыбіс ён. Нямойта. КІВАЦЦА незак. Хістацца (пра падлогу). Ужо i пол сеў, уніз ківаецца. Рэчкі. КІГАЎКА, КІГОЎКА ж. Кнігаўка. Кігаўка сквярціся стане. Буй. Кігаўкі на пдлі вывддзяцца. Латыгаль. Кігдукі, курупаткі былі. Цясішча. КІГІКАЎКА, КІГІКУЎКА ж. Toe ж. Кігікаўка na балдтах бдльшу часць, a чалавёка як увідзіць, будзе над чалавёкам круцщца i крычацъ. Ракаў Засценак. Кігікаўка малінькая: пщъ-тцъ-так. Нямойта. Кігікуўка чубатья скачыць i ўсё кіг/, кі-гі. Сукрэмна. кі-гі, кні-гі выкл. Перадача гукаў спеву (кігікання) кнігаўкі. Кіггчкі ўсе кі-гі, кні-гіў балдце. Розмыслава. КІГІЧКА ж. Кнігаўка. Кігічка па полю, паблізу am балота. Ідзёш, яны npaважаюць кілдметра два, знает, гит о гняздд там. Розмыслава. Кігічка на полі на зямлё гняздд дзёлаіць, сабярэцъ нямнджачка карэння. Міцюкова. Кігічкі ня любяцъ, калілюдзі, крычацъ. Лгсы за mi ахдціліся. Леснікова. КІДАЦЦА, КІДАЦЦА незак. 1. Нападаць, накідвацца на каго-н. Свінні [дзікія] ні на кдга ня кідалісі. Багданава. 2. Аддаваць, калоць (пра боль). Hi так мне боль кідаецца, спакайнёй засну. Нямойта
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўдзе, гўсі-лёбядзі, заазере, заснў, квбленькая, квблыі, квіркнўлася, кігдўкі, кўпінка, кўрыца, пдйдзіш, сажў, табдй, чўтна, шчыкатўрыць
4 👁
 ◀  / 426  ▶