Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
к а рыбіну з'ем. Чуцькі. Кілбасы даставайце i ёшчэ. Багданава, Галашчакіна. Кілбас сваіх было, мяса. Даёцъ дзёду пару келбас. Закур'е. КАЎБЫР м. Гарлач. Ці каўбыр iji гърлач - тое самъе. Багданава. КАЎКАЦЬ незак. 1. Мяўкаць (пра ката). Кот каўкаіць, як ёсыр захдчыць, у хату прдсіцца. Станюкі, Гарадзец. 2. Ціўкаць (пра куранят). Будуцъ цыпляты каукацъ, пішчэць i пішчэць. Запруддзе. КАЎКНУЦЬ зак. Пікнуць, падаць голас. I жыць харагио, i багатыя, здаёща, людзі, / каб ідзё хто каўкнуў! Самсоны. Пёлі многа, а г/шф ніхтд ні каўкніць. Пяюцъ бабы жніво, а цяпёр ніхтд ні каўкніць. Каралі. Чаго э/с ён на тваю матку дажа не каўкнець. Вялікі Азярэцк. КАЎНЕР, КУЎНЕР лі. 1. Каўнер. Што ты, кажуць, каўнёр ні заштліш? Цяпёр варатнік завуць. Галашчакіна. C куўняром шылі мушчынам рубашкі. Заазер'е. Раныаы каўнёр зваўсяўрубашки Нямойта. Каўнёр такі стаючы, i планку вышывалі мушчынам, пылацёнцы вышывалі. Леснікі, Каралі. 2. Пояс (у адзенні). У штаны нада каўнёр ушыцъ. Каўнёр i ў рубашки Жохава. Каўнёр нада прышыць у штаны. Багданава. КАФЛЯ, КАХЛЯ ж. Кафля. Кафля, печ апкладаіцца кафляй. Іна дорага стоіць. Сукрэмна. Шчыты c кафлі, кафля бёлінькья, слізінькья. Запруддзе, Станюкі. Акрашалі кахляй печ, кахля ёсць, xwo змажнёйшы. Нямойта. Кахлі выкапывалі, старынныя, гліняныя, бёлінькія, парънъя c кірпіча. Багданава. КАХАНАЧКА ж. Танец. Каханачка-удваёх танцуем, ударалірукамі. Самсоны. КАХАЦЦА незак. Кахацца. На ігрышчы рьзваджваюцца, кьхаюцца. Вялікі Азярэцк. КАХВАЙЧОНКА ж. Фуфайка. Нада ш булб купіць кьхвайчднку. Мянюцева. КАХ-КАХ-КАХ выкл. Перадача гукаў гудзення, зумкання пчалінай маткі. Адна матка - ках-ках-ках, другая - вох-вох-вох. Кляпчэва. КАЦЁЛКА, КАЦЮЛКА ж. 1. Прыстасаванне ў калодзежы, на якое накручваецца ланцуг; вал. У калодзісі ставюць вочып, a ў нас тут здзёлъна нъ кацёлку. Міцюкова. 2. Сувой (пра палатно). Пакатаюць у кацёлкі палатно. Карпавічы. Пакатаюць у кацёлкі i ў трупкі палатно. Карпавічы. 3. Вязка круглай формы. Цёрлі ў кацюлкі лён. Нямойта. КАЦЁЛКІ мн., КАЦЁЛАК м. Брускі з колцамі, на якія падвешваюць ніты ў кроснах. Кацёлкі, што зачапляеш ніты, увярху палкі, а за кацёлкі палки Багданава. У краснах кацёлкі былі. Як на пднаш уступай, кацёлак — круцъ. Гарадзец. Шты да кацёлак прывязваліся. Рэчкі. Кацёлкі - ніты пъдвязывацъ. Заазер'е, Сукрэмна. КАЦЕЛАЧКІ памянш. Кацёлачкі вёшаеги, як тчэш. Гарадзец. КАЦЁЛ м. Чыгун. У кацёл курыцу палджыш, жыру навёрх i ў печ, будзе тушьнья курыца. Буй. Вадзічка кіпячоная, кацёл стагць. Савінічы. КАЦІК м. Кругляк, калода. Кацік мятрдвы атразаіш, убіваіш сэрцавіну, i тады пьткладаіш, наждм рас, рас. Жохава. КАЦШНЫ прыли Каціны. Мы нь кацінньи ддлі жывём. Ракаў Засценак. КАЦІЦЦА незак. Каціцца. Нарэжуць калясоў i качаюць палкамі, яно кдціцца, ты ягд адбіваеш [гульня]. Дольдзева. КАЦЩЦА незак. Акочвацца (пра авечак). У хадзяйстве так учудзіць [Іван Купала]: авёчкі коцяцца - неразвітых нараджаюць. Дольдзева. Авёчкі дьеай каціцца - двое, трое. Жохава
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўдзе, гішф, заазере, завўць, закуре, зем, кацінньй, кбцяцца, кўрыца, кўрыцу, мнбга, прылй, танцўем, трўпкі, тўшьнья, увярхў, учўдзіць, эіс
9 👁
 ◀  / 426  ▶