КАНДАЛЬНІЦА ж. эмац.-ацэн. Пра сварлівую жанчыну. 3 жднкай як съсварыцца, дык ён на яё: къндальнща ты, ланцужніца. Ульянавічы. КАНЁЎНІК м. Знаўца коней. Я канёўнік бдлі цыгана. Сянно. КАНЕЦ м. Ускраіна. Хата была на самум канцы. Запруддзе. Купілі на канцы дачу з Ленінграда людзі. Закур'е. Нъ канцу жывёг\ъ дзет, ён унутры гадаваў. Багданава. У канцы поля кусты. Яны мішаюць пъхаць. Фасаўшчына. КОНЧЫК памяти. У самым кончыку лесу кладбішча. Латыгаль. Пасодзіцца, дзе кончык, ранёйшай бульбы. Нямойта. КАНЕШНА, КАНЕШНІ прысл. Канешне. Ну, топім, канёшна, харагид, каб ён запёкся. Серкуці. Канёшні, гэты дзет вайны ня нюхаў. Неўгадава, Сянно. КАНЁК м. Канёк, вільчык страхі. На крышу з дасдк ці з жэсці канёк дзёлаіцца. Гарадзец. После крышы канёк ставілі, кап снех ні забіваў. Міцюкова. Канёк, як карыцца, збіваюць, усцягуюць i прыбіваюць. Вялікі Азярэцк. Вільчыку канцы, а канёк пьвярху хаты, як карыцца. Фасаўшчына, Мянюцева. КАШКУЛЫ толькі мн. Канікулы. Мальцы цяпёр у каткулах. Кляпчэва. Дзяўчыне кангкалы будуць, прыёдзецъ сюды. Багданава. КАНОПЛІ, КАНАПЛІ мн., КАНАПЛЯ ж. Каноплі. Нь Кьліду кандплі пад вакндлі сёілі, пакідыоць пад вакном, a тады хто ёй састцца. Гарадзец. Ціпёр канапёль нша, рэдка хто кала яблань ягб сёіць. Ад рвоты, ад дурніц ці ад базану, дык ў канопліх клалісі. Багданава, Гарадок, Заазер'е, Каралі, Закур'е. Кьнапля ад даўлёння. Дольдзева. Канаплі сёялі, цяпёр звяліся. Дуброўкі. KAHCEPBIHA ж. Кансервы. Кансёрвіну, рьібіну прывязёць, тушднку запраўляць. Леснікова. KAHT м. Рабро ў дошцы або брусе; кант. Цёгиуць на квадрат, на чатыры канта i ўкдпаіцца ў зямлю [браўно]. Нямойта. КАНТАР, КАНТАР м. Від бязмена; вагі. Кантар i пут быў i паўпуда быў. Тут хлеп, а тут кантар гэты. Фасаўшчына. Кантар - вясы, дзёсяцъ кілаграм, болей. Як цялёнка здавала, важуць на кантары. Сукрэмна. Кантар тожа быу пудовы i на паўпуда, як каромысіл. На адзін бок гіру ёту - кантар. Вялікі Азярэцк, Багданава. Кънтар быў\ ггра такая, груз, каліроўна - тады пут. Гарадзец. КАНТУ ЖАНЫ дзеепрым. Канту жаны. Вайна ягд зёла: кантужаны i ранены. Запруддзе. Два разы кантужана перундм была. Нямойта. КАНТУЖЫЦЬ зак. Кантузіць. Яго жонку кантужьілі. Кішуроўшчына. КАНУ РКА ж. 1. Карункі. А гэта прышывалася канурка. Самі візалі. Фасаўшчына. 2. Элемент узору ў карунках. Кружъва візалі, кануркі такія ў кружэвах. Дольдзева. КАНУЦЬ зак. О ЯК У ВАДУ КАНУЎ. Бясследна прапасці, знікнуць. Прапаў яку ваду кануў. Вялікі Азярэцк. КАНФЕЦІНА ж. Цукерка. Бывала канфёціны ня зёў нівддзін i не вгдзіў яё. Мянюцева. КАНЦАВЫ прым. Канцавы. 3 канцавэй хаты мужыкі прыходзяць у баню. Партызаны. КАНЦЫ толькі мн. Канцы асновы, якія адразаюць пасля датыкання красён. Канцы атрэжаш i што-нёбудзь шьіеш. Рэчкі. Канцы — дальшэ нёкуды ткаць. Леснікова. Увязнік дзёлалі c канцоў кросін. Гарадзец
Дадатковыя словы
бўдуць, бўльбы, вадў, заазере, закуре, канбпліх, кантўжана, кантўжаны, кантўжьілі, канцў, канўрка, канўркі, кьлідў, ланцўжніца, пасбдзіцца, паўпўда, пьвярхў, унўтры
9 👁