Засценак. Бяруць каляныя мяшкі, з гдркіўніз - i паёхаў. Міцюкова. КАЛЯНЕНЬКІ памяти. Як недабітае [кроены], каемdmae, дрэнна ткаласе, сёмям лляным аблівалі, сёмям памажуцъ, каляненъкае. Багданава. 2. Загусцелы. Янд [талакно з вадой] станіць калянае, бярэги у руку i ясі, i вады папіваеш. Багданава, Дольдзева, Міцюкова. 3. Пазбаўлены мілагучнасці. Грубае, калянае фамілье. Нямойта. КАЛЯСКО н. Маленькае кола. Нь кьляско бёш, i сукала сукащъ. Закур'е, Багданава. КАЛЯСО н., КАЛЯСЫ мн. 1. Кола. Запалюць калясд, пойдуць у жьіта, вясёла было. Алексінічы. Кьлясдм табё дорога, кап ты там пірьвярнуўся - гэта ўжо дрэнна [пажаданне няўдачы ў дарозе]. Нямойта. Калясы трактора палілі на Купала. Багданава. Кірмашы былі На кірмаш вязуць сані, кьлясы, бочкі. Рубежніца. Калясоў занясёць, пакрышак — i пылаець з мазутай. Гарадзец. 2. Невялікае кола ў калаўротку. Шнуры на рэпку i на калясо, i круціцца калясо i рэпка. Каралі. 3. Крываногі. Ён кьлясб - ногі крывэя. Сянно. О КАЛЯСОМ ДАРОГА. Пажаданне добрай дарогі. Ат'яжджаюць - калясом дардга. Каралевічы, Парэчча, Неўгадава. КАЛЯЯ ж. Каляя, каляіна. Янаў каляё найдзёць пад пуняй, як пяны. Кляпчэва. КАМАВАСТЫ прым. Нягладкі, выпуклы. А балъшэя чорныя галовы, къмавастыя грыбы. Бьрвікі, бывала, къмъвастыя, чорныя галовы. Запруддзе. КАМАНДАВАЦЬ незак. Быць галоўным (пра пчаліную сям'ю). Матка ў пчол камандаващъ. Неўгадава. КАМАНДЗЩЬ незак. Верхаводзіць, кіраваць. Гёта, як прыёдуць да маладдга, камандзяцъ. Дуброўкі. КАМАР м. Камар. Ціплята траву ядуць, кьмарбу хватаюцъ. Партизаны. Камары мак таўкуць, то цёпла будзіць (прыкмета). Гарадзец. Ну i сілы ш, яку таго кьмара! Вялікі Азярэцк, Багданава, Сукрэмна. КАМАРНЫ прым. Час, у які бывае шмат камароў. Камарны год, i аваднёй мндга — малочны год (прыкмета). Сядзёць невозможна, къмарны год. Партизаны. КАМБІКОРМ м. Камбікорм. Камбікорму даў i вады дайжа даў. Міцюкова. Камбікдрм i той раздзёлюць. Буй, Запруддзе, Партызаны. КАМЕЛЬ м. 1. Ніжняя частка ствала дрэва. Камёль дзёрава ляжыць на лісіцах, а макушка цянецца. Міцюкова. Як у камлі, так i ў макушкі рбуненькі лес. Баравікі. Камёль ёсь камёль, а пятка пяткай называецца. Нямойта. 2. Частка снапа ніжэй перавясла. Камёль - ніжы візьма. Гарадзец. У снапу камёль, верхняя частка макушка. Розмыслава. КАМЯЛЁК, КАМЁЛАК памянш. Къмялькг рбунінькія [у снапе]. Серкуці. Яго як вдзьміш [дзіця], дык ён цяшкі, як снапок, як къмялёк. Запруддзе. Унучка была, што камёлак, а цяпёр накармщъ — нёшта ня есцъ. Жохава. КАМЁННЕ н. зб. Камяні. Накачаюць камёння, во i падмурак. Фасаўшчына. КАМЕНЬ, КАМГНЬ л/. 1. Прыродны камень. Дом стащь на камні. Леснікова. На полі нільзя път камень садзіцца, калі пярун. Запруддзе. 2. Абточаны камень у жорнах. У жорнах ёсь вёрхні камінь i ніжні камінь. Неўгадава. На жорны бралі камні жьрсвяныя, полжьрсвяныя, каб быў вбистрый. Заазер'е. 3. Надмагільны камень. На кладбішчы клалі камні кьля магглкі. Дзёўка памёрла nepam тэй войной, радзіцелі пьставті камінь i напісалі шя. Мянюцева. 4. Крэмень. Камінь, як сціклянны, крэпкі. Багданава. КАМЯНЁК памянш. Пьткладуць кьмянькі, такія плгстьчкі. Каралевічы. 0 КАМІНЕМ ТАБЁ ЗІМЛЯ! Як праклён дрэннаму чалавеку. Kan табё камінем зімля. Нямойта
Дадатковыя словы
атяжджаюць, бярўць, бўдзіць, вбйстрый, вязўць, галбвы, грўбае, жбрнах, заазере, закуре, камбікбрму, крўціцца, кьмарбў, мазўтай, макўшка, макўшкі, малбчны, падмўрак, пблжьрсвяныя, пьткладўць, пярўн, пірьвярнўўся, пўняй, рбўненькі, рбўнінькія, рўку, снапбк, снапў, сямю, таўкўць, унўчка, ядўць
6 👁