к КАЖАН м. Кажан. Хто кажыць къжан, хто - лятучъя мыт. Дольдзева. Кажан нялюбщь торгання. Галашчакіна. Кожаны ляталіў пунях, дзе сена. Багданава. КАЖНАРАННЯ прысл. Штораніцы. Кажнарання плямённік заходзіць. Вялікі Азярэцк. КАЖНЫ, КОЖДЫ, КАЖЫН, КАЖДЫЙ 1. займ. Кожны. Кажны празнік празнавалі. Міцюкова. У кажнъга хьзяіна была ёўня. Серкуці. У кажную саломінку цячэцъ сок. Багданава. Кажны дзень, мджа, так не рабдтаюць? Закур'е. Кожды гот у мянё былі квьціранты. Чуцькі. Кожды дзень мьсквіча ту i залёчыў язву. Баравікі. Hi кажын гот бываюцъ яблыкі. Серкуці, Багданава. Каждый кусок зямлі называлі. Хамінічы. Каждый хьзяін ньд сабой барын. Каралевічы. 2. м. Кожны. На узндсы кажны i даў. Буй. Кажны сам сабё стдщь. Кляпчэва. Кдждъму [на вяселлі] была чарка сьмагонкі. У кажынага вада патходзіць [пад падлогай]. Неўгадава. КАЖОК м. Невялікі кажух. Каждк падецёлюцъ, i маладыя перад іконай молюцца. Партызаны. КАЖУХ, КУЖУХ м. Кажух. Кажухі гиьілі, польты. Каралі. Кажух енгцца цяжэсць (павер'е). Ракаў Засценак. Алё кажух пасцёлюцъ, у хату як ідзёць на тым кужуху, каб багатыя был/ [на вяселлі]. Запруддзе. КУЖУШОК памянш. Кужушок быу у нас, с авёчък. Багданава. КАЖЭЎНІК м. Той, хто займаецца апрацоўкай шкуры; гарбар. Навёрна, кажэўнік кожы абрабатывау. Нямойта. К АЗА, КОЗА ж. 1. Каза, самка казла. Каза аказіла козачкаў i казлду. Запруддзе. С козы, с казтьга мьлъка смітана ні атбіраецца. Ракаў Засценак. Коз дзяржала, а цяпёр кармгць не магу. Закур'е. Мая тут коза атвязана. Багданава. КОЗАЧКА памянш. Запруддзе. 2. Двухметровая драўляная прылада для абмервання зямельных участкаў; каза, сажань. Къза - два мётры, на трох палках. Серкуці. Брыгадзір вдзьміць казу i памёрыіць. Фасаўшчына. Калі жнец атстаёць, то скажуць: на казё ёдзіць. Дольдзева. 3. Дзіцячыя саначкі-палазы з дроту. Дзёці з гары на казё кьтаюцца, c провьлакі рабілі. Міцюкова. 0 НАКЛАСЦІ КАЗУ. Зрабіць памылку пры снаванні красен. Къза - ёта як поперак пакладзёш нітку ні тудьі. Багданава. Як снавалі на сцяну губак пяць-дванаццаць, нітку не сняць, а там нітка ідзёць, пераблытаецца - казу наклаў, адньгм словам. Багданава. □ Зъдърма i воўк казё ні пляшыць. Сянно. КАЗАРЭЗ м. Забойца (чалавека). Къзарэз звалi, што зарэзуў чълавёка. Заазер'е. КАЗАЦЦА незак. Здавацца. Лес, каацца [кажацца], балыиы. Ульянавічы. КАЗАЦЬ незак. Казаць. Я яшчэ, як той кьзаў, што магу, у сё дзёлаю. Чуцькі. Жыць цяпёр хърашд, ні нада къзацъ. Гарадзец. Мама къзала, што атніла мянё, а я прасіла сіські хоцъ раз. Партызаны, Алексінічы, Багданава, Гарадок, Дольдзева, Запруддзе, Каралевічы, Ульянавічы, Неўгадава. Каіць [кажа], ён памёршы. Дай ты, каець, вадьі ад пуду\ крычаць дзёці. Запруддзе. А ён кець [кажа] мне. Ульянавічы. Мы каацъ [кажа] ня помнім! Іна стала каі{ь, што булъба зъражона. Міцюкова. Я ш ку [кажу]; пъмагчы ніхтд ня хочыцъ. Малы Азярэцк. Ваты рукі крэпкія, я ку. У мянё, ку, сваё дзялы. Я ку, у кагд я буду браць малакд? Запруддзе. Я ку, чалавёк гараваў — сільна харошы. Закур'е. КАЗАЧЫН м. Кажух, пашыты са шкуры казы. Ён i партны быў харошы, кужухі, а тыя къзачыны такія шыў, атрызны такі ззадзі. Леснікова
Дадатковыя словы
бўду, гйьілі, гўбак, заазере, закуре, захбдзіць, кажўх, казлдў, казў, кужўх, магў, павере, пбльты, пбперак, пўду, рўкі, салбмінку, сцянў, тбргання, ікбнай
10 👁