ДВОР м. 1. Панадворак, сядзіба. Двор - хьзяйства: хлеў, хата. Кляпчэва. У мянё быу анбар на дварэ. Леснікова. Ідзём, пнём к пръдседацелю ва двор. Багданава. Па двару ходзіць. Гарадзец. Кудьг ты ідзёш? Штоп ты ні знайшла двору. Савінічы. Пастроілі увесь двор. Цясішча. Як захаджуся жукоу збіраць, тады мне ні да двору, ш да нога. Вялікі Азярэцк. Дзяцёнкі тры каъла двору. Баравікі, Алексінічы, Міцюкова. 2. Дом, сям'я. Ён ні гадуецца ў дварэ. Серкуці. Я не была ў дварэ, паліцаі тут стъяли Нямойта. 3. Панскі маёнтак. За прыгонъм яны жылі ва дворы. Вялікі Азярэцк. О У ДВАРЭ, У ДВАРЫ. На вуліцы, не ў хаце. Хто быу у дварэ, забралі на работу [немцы]. Леснікова. Я у двары тады ні была. Дольдзева. ДВОРШЦА ж. Дворнічыха. Двдрнща была, так мы здардваліся з ей. Нямойта. ДВУХКЛАСНЫ прым. Двухкласны; з двума гадамі навучання. Двухкласная школа была. Ульянавічы. ДВУХРАДКА ж. Сорт ячменю, у якім зярняты ў коласе размяшчаюцца ў два рады. Ячмень - двухрадка, стащь, як струна. Ракаў Засценак. ДВУХРУШНІКм. Рубанакз дзвюмаручкамі.Дбу'хругг/н/к [дзверучкі]. Леснікова. ДЖВЫХ выкл. Рэзка крутнуцца. Старык джвых i пабег з хаты. Дольдзева. ДЖУПЛА ж. Біццё, лупцоўка. Джупла мне была за лапці, білі. Ульянавічы. ДЖУПЛО н. Тое ж. Джуплб было, джуплбука была ат бацькі. Ульянавічы. ДЖУПЛОЎКА ж. Тое ж. Джуплдука мне была, б/л/, што лапці стыптаў. Ульянавічы. ДЖЫГНУЦЬ, ДЖ АГНУЦЬ, д ж ы Гн у ць зак. 1. Джгануць, уджаліць. Глядзі, джыгніць тала. Нямойта. Пчыла жыгалъм як джахнула! Зразу похніць. Сукрэмна. 2. Ударыць, секануць. Джыгні кыня, джыхні кнуцікам, i пойдзіць. Фасаўшчына. ДЖЫ-ДЖЫ выкл. Перадача гукаў шоргату па паверхні. Вёнік вазьму, na абою джы-джы. Багданава. ДЗВЕ ліч. Дзве. Дзвюх сьбака ўкусіў. Рулёўшчына. На дзвюх работ [працавала]. Запруддзе. Я ўжо за дзвюх аджыла. Закур'е. ДЗВЁРЦЫ толькі мн. 1. Створка або створкі, якімі зачыняюць што-н. У шкстчыку дзвёрцы. Дзвёрііы ў судніку. Рэчкі. 2. Калітка ў агароджы. Буй. ДЗВЕРЫ толькі мн. Дзверы. Як дзёлыйіш дзвёры, то заганяеш ігліцу. Фасаўшчына. Шапка над дзвярмі. Гарадзец. Закрывай дзвёры: твой жа бацька не злддзей быу. Чый бацька злддзей, той дзвёры ні зачыняў. Запруддзе. ДЗВЁРКА ж. Дзверцы. Дзвёрка ў халадзільніку атламалася, падпіралі. Нямойта. Я кінула, дзвёрку гэту зачытла й пашла. Леснікова. ДЗВІГ-ДЗВІГ выкл. Рухацца, танцаваць (пра сучасныя танцы). Ранёй i польку, i кадрылю, i раскамарскага, а цяпёр тдлькі дзвіг-дзвіг. Самсоны. ДЗВІГІЛЬ выкл. Усунуць. На лапату - i ў печ дзвігіль хлеб. Чуцькі. ДЗВІЖЫМЫ прым. Той, хто рухаецца, ходзіць. Была б я дзвгжымая, усё было б na-другому. Ульянавічы. Трдху дзвгжымая, кап было каму ўхаджваць. Жохава. ДЗВШАЦЦАЦЬ ліч. Дванаццаць. У мамы было дзвінаццаць дзіцёнкаў. Гарадзец. ДЗВІНАЦЬ зак. Рушыць. Нёмцы дзвіньлі нъ нас [партызан]. Латыгаль. ДЗВІГ. Хуценька рушыць. Вужачнічак быў - лаза такая, гразка там, — букі дзвіг i туды. Баравікі. ДЗЕ, ІДЗЁ 1. прысл. Дзе. Дзе яно дзяёцца? Ульянавічы. Ідзё ўсё дзёлася? Вялікі Азярэцк. 2. злучн. Дзе. Быу куток, дзе большъя крошка, там называлъся Ръсцярдбы. Лугг былі такія крдшкі. Мянюцева. Быран [птушка] не пыкажыць, дзе
Дадатковыя словы
вазьмў, гадўецца, дбухруггінік, дварў, двухрўшнікм, джуплбўка, джўпла, дзвюмаручкамі.дб^'хрўгг/н/к, закуре, захаджўся, камў, кнўцікам, сямя, сўдніку
6 👁