г ГЛУХАНЯМЭЙ прым. Глуханямы. Я дуліаў, што ён глуханямэй, аш не. Пожанькі. Гэта баба прытварылася глуханямэй. Сянно. ГЛУХІ, ГЛУХЁЙ, ГЛУХОЙ прът. 1. Глухі, які недачувае. Стары воўк дужа глухі, кажуць. Багданава. Глух! [чалавек], як дурны. I глухая, i дурная стала, як авёчка. Нямойта. Мае вушы глухіе. Мянюцева. А маліц быў глухёй, ні разбірайіць [што гаворыць дзяўчына]. Сянно. 2. Пра зусім глухота, які не чуе. Глухг як пень. Багданава. Глухі як бот. Багданава. Глух i як сцта. Багданава. Глухг як цяцёра. Сянно. 3. Непаслухмяны, абыякавы. Чагд глухёя дзёці сталі? Ня чуюць, ня слухаюцца. Серку ці. о ГЛУХІ АПР. Чарот. Глухг аир скросъ зарос, въда i въда. Алексінічы. о ГЛУХОЙ БАРАВІК. Жоўцевы грыб. Глухой бъравгк горкай, йіх мндга вырышшы. Глухой бьравік гарэнійіт, будзіць горкай [пры варцы]. Карпавічы. о ГЛУХАЯ КРАПІВА. Пустырнік. Мы завём глухая кратва i ні знайім длі чагд. Глухая крапіва па городах, на полі. Багданава. Глухая кратва Ывенькая, ад даўлёння топяцъ. Мянюцева. О ГЛУХІ ПЕНЬ. Зусім глухі. Глухг пень, стаіць i маўчыць. Багданава. ГЛУХУВАТЫ прым. Глухаваты, той, хто недачувае. Глухуваты, нада гаварыцъ крэпка. Міцюкова. Яглухуватая трогикі. Нямойта. ГЛУШ ж. 1. Гусцяж, глуш. Глушшу зарастаюць лясы. Лясы запусцш, глушую зарастаюць. Цясішча. 2. Пустазелле, быльнёг. Патла глуш расці, нічога ні стала. Пожанькі. ГЛУШНЯ ж. Вельмі глухі чалавек. Глуитя ты. Багданава. Зъ ётуй глушнёй ні дьыгаворісся. Пожанькі. ГЛЫБІ прысл. Глыбей. Дъвай глыбі къпацъ. Кляпчэва. ГЛЫБОКА, ГЛУБОКА прысл. Глыбока. Вады мндга, бірагі глыбдка. Багданава. Глыбока выкапаў [калодзеж]. Глубока дужа выкапаў. Дольдзева. ГЛЫБОЧЫНЬКА памянш.-ласк. Глыбочынька дзяцёньк ляжыць у тыганё. Мянюцева. ГЛЫБОЮ, ГЛУБОКІ прым. 1. Глыбокі, позні. У глыбокую восінь къня нъ гумно пусціш, а сам пбидзіш мълагрцъ. Міцюкова. 2. Які дасягнуў найвышэйшай ступені, мяжы. Гэта ж ні глатка глыбокая старъсъ. Мужукі мрущь i глыбокъи старьсці ні дажываюць у нас, дажываюцъ старъга быту людзі. Чуцькі. Hi дай бох старьсці глубокой ждацъ. Гарадзец. ГЛЫБШЫ прысл. Глыбей. Атмёл ад бёрьга, а далі глыбшы. Гарадок. глык выкл. Хуценька праглынуць. Ён готового - глык, / ўсё. Дольдзева. ГЛЫМАЦЬ незак. Хапаць зубамі, губамі; глэмаць. Конь глымъя, i зыкуўкіна гніда пупьдайіць у рот. Сянно. ГЛЫНУЦЬ за к. Глынуць. Я глыну трохі вады. Каралевічы. Hi магу глынуць, захліпаюся. Неўгадава. ГЛЫТАЦЬ незак. Глытаць. Я саўсім німагла гпытаць. Нямойта. ГЛЯДЗЁЦЬ, ГЛЁДЗІЦЬ, ГЛЯДЗЁЦЬ незак. 1. Глядзець, бачыць. Гляджу: aiu там свет гарыць. Міцюкова. Ня дужа хочуць глядзёць глазы. Багданава. Гляжу, аж удзівілася. Дуброўкі. ГЛЯДЗЬ. Глянуць вокамгненна. Прыняслі грыбду. Я глядзь: a мальчыкі, ня ёшча грыбду, - гэта ш мьшакі. Гарадок. 2. Выхоўваць, наглядаць. Свякроў ужо у мянё была, дваццаць пяць гадоў ca мной жыла, іна ужо дзяцёй глядзёла. Цяпёр i ні раджаюць крэпка, што цяшка глядзёць [дзяцей]. Гарадзец. Буду тлуміцца з імі, глядзіця самі сваіх дзяцёй. Я сваіх дзяцёй глёдзіла, вы сваіх глёдзьце! Запруддзе. 3. Клапаціцца. Cicmpa глядзщь ягд [брата], жонка
Дадатковыя словы
бўдзіць, бўду, вўшы, гбркай, глыббкую, глыббкъй, глынў, глынўць, гляджў, глўшую, глўшшу, грыбдў, дьыгавбрісся, дўжа, дўліаў, магў, нічбга, пбйдзіш, пблі, пўсціш, слўхаюцца, тбпяцъ, трбгйкі, хбчуць, чўюць
3 👁