ГЛАУКОМА ж. спец. Хвароба вачэй; глаўкома. У глазнэй прызналі мне глаукому. Міцюкова. ГЛАЎКОМ м. спец. Тое ж. Глауком яшчэ хужэй. Вялікі Азярэцк. ГЛЁДЗЮЧЫ дзеепрысл. Гледзячы. Адзгн на аднагд глёдзючы, так i ядуцъ. Міцюкова. ГЛЕЙ м. Глей, вапністая, гліністая глеба. Глей сіеый i лёпіцца. Самсоны. ГЛЁЙНША, ГЛЁЙШНА ж. 1. Прамежак у столі паміж дзвюма бэлькамі. Зьсталіў глёйніну ў хаці, йіх бувайіць тры, чатьіры. Алексінічы, Каралевічы. 2. Частка растворчатых варот. На Йвана Купала мальчуганы знялі адну глёйніну i брдсіліў кьнаву. Алексінічы. ГЛЕЙНЯ, ГЛЕЙНЯ ж. 1. Прамежак у столі паміж дзвюма бэлькамі. Глёйня прыміжутак палгійі балкамі на стдлі. Серкуці. Глёйня -рад ддську столі да бэлькі. Гарадзец. Глёйня - ёта ддшкі паміж балькьмі. Запруддзе. Паміж балкамі Тлёйня [на столі]. Фасаўшчына. 2. Частка растворчатых варот. Дзёлаюць на адну глёйню върата, эта прымёрна, часць вардт, глёйня адна, а можна на дзве глёйні. Нямойта. ГЛЁЧЫК м. Збанок, гарлачык. У глёчку нясуць мьлакд. Багданава. ГЛІКОЗЫ, ЛІКОЗЫ мн. Глюкоза. Яна на глікозах жыла. Вялікі Азярэцк. На лікдзах дзіржалі, а так бы памёр. Міцюкова. ГЛІНА ж. 1. Гліна. Бяруць гліну, абыкнавённую гліну, насцілалі слоем, а патом гліну трамбувалі. Нямойта. Гліны прыкладаець, як віма апохніць, кроўю i гноем доіцца кардва. Ракаў Засценак. Гліну во сне відзіш - смерць у родных (прыкмета). Каралевічы. 2. Гліністая глеба. Ёсь у нас гліністыя міста, на гліні слаба расцёцъ, слабы урьджай. Міцюкова. У нас ёсь тьрфянікі на балонні, гліна краснъя, i пішчанъя зімля. Фасаўшчына. ГЛІНІСТЫ прым. Гліністы. Гліністая зімля, у Бубліве сключыцільна гліна. Жохава. ГЛІНЯНЫ, ГЛІНЯНЫ прым. 1. Гліняны. Латушка звалі гліняную міску, сала кладуць, глыбокія. Фасаўшчына. Глінянье гаршкі, льханкі, гьрлачы, глячкі, свісткі, жулёйкі. Кляпчэва. 2. Гліністы. Там гліняна мёста, тудьг ёздзілі гліну капаць. Багданава. ГЛІСТ м. Гліст. Глісты ад сладасці. Баравікі. ГЛОТКА ж. Горла, глотка. Еслі глотка сціснець, мамка бульбу спарыць, дух к сабё цігаіш i цігаіш i прдидзіць. Запруддзе. Глотка баліць, не магу лыкнуць. Нямойта. Глотку хацёлі выразацъ. Дольдзева. Каб табё глотка высахла, каб ты ні гаварыў! (праклён). Запруддзе. □ Сам с сініцу, а глотка с святлщу. Партызаны. □ У каго глотка, у тагд i сіла. Нямойта. ГЛУМІЦЬ незак. Здзекавацца. Нашто малае глумщь? Вялікі Азярэцк. ГЛУМНА прысл. Шумна, цесна. Лёталі глумна, як ньсабіраецца сто ўнукаў. Лётам поўна людзёй, глумна. Машчоны. ГЛУПАСЦЬ ж. Неістотнае, нецікавае. А, гэта глупасць, гэта ня стдіць пісаць. Леснікова. ГЛУПУЧЫ прым. Вельмі неразумны, някемны. Яго ухажорка глупучыя была. Вялікі Азярэцк. ГЛУПУША ж. Тое ж. Йіна была такая глупуша. Вялікі Азярэцк. ГЛУХА прысл. Ціха, маўкліва. Цяпёр саўсём глуха. Ніхто ня пяёць, na валачдоніках не ходзіць. Міцюкова
Дадатковыя словы
аднў, бярўць, бўбліве, бўльбу, глупўчы, глупўчыя, глупўша, глўмна, глўпасць, глўха, кладўць, латўшка, лачдбніках, лыкнўць, магў, нясўць, прдйдзіць, прыміжўтак, стблі, ўнўкаў
4 👁