ў параўнанні з першай па размяшчэнні аднакаранёвай рэестравай лексемай (аддалены ад яе), значэнне слова паўтараецца. АБО РКІ мн. Вяроўкі з пянькі ці канапель; аборы. Драліся лыкі ў лясу, nad ніз - суконку, аборкамі ўкруцюць. Леснікова. АБОРЫ мн. Toe ж. Аборы вілі c пянькі, каноплі. Леснікова. КОПАНКА ж. Сажалка. У копънцы лён мачылі. Гарадок. КОПАНЫ, КА ПА НЫ дзеепрым. Выкапаны. У копънъи сажълцы мачылі лён. Гарадок. Тут къпаныя рэчка. Рэчкі. КОПАНЬ ж. Сажалка. Кбпьні такія кьпалі, дзе мачылі лён. Савінічы. Йдзе въда стаіць, там копънь. Самсоны. Усе аманімічныя формы слоў выступаюць як самастойныя слоўнікавыя артыкулы, яны не забяспечваюцца надрадковымі ці каляслоўнымі лічбамі або спецыяльна прынятымі сімваламі i размяшчаюцца адна за адной. БАЛВАН м. Курган. Балваны там, кажуць французы пьхьваны. Вялікі Азярэцк. БАЛВАН м. экспр. Балван, дурань. Балван - дурны чалавёк. Запруддзе. КАЗЕЛЕЦ м. Дробная плотка. Казёлец - сама малёнъкъя плотъчка, яна пяцъ гадбу будзіць расгр i вотъчкая. Яна малінькья уж о с ыкрби. Багданава. КАЗЁЛЕЦ м. Казялец (расліна). Казёлец горкг, каровы ні ядуць. Каралевічы. Будова слоўнікавага артикула Слоўнікавы артыкул мае наступную будову: загалоўнае слова, граматычная характарыстыка, стылістычныя i функцыянальныя паметы, сэнсавая характарыстыка, ілюстрацыі (з геаграфічнай пашпартызацыяй), састаўныя тэрміны, фразеалагічныя адзінкі, прыказкі i іншыя народныя выслоўі. Гэта максімальна поўны тып артыкула. Найбольш частыя ў слоўніку артыкулы, якія не маюць у сваім складзе сінтаксічна звязаных канструкцый рознага тыпу ці афарыстычных адзінак. Загалоўнае слова ў адпаведнасці з усталяванай у нацыянальным мовазнаўстве лексікаграфічнай традыцыяй у слоўнікавым артыкуле падаецца ў пачатковай форме з вылучэннем націскнога складу. Націск адлюстроўваецца таксама ў сказах-ілюстрацыях да яго, але ў некаторых выпадках акцэнталагічная характарыстыка знамянальных слоў адсутнічае, бо націск не быў адзначаны на картцы-фіксацыі. Прыметнікі i іншыя часціны мовы, якія выступаюць як рэестравыя адзінкі, маюць форму назоўнага склону мужчынскага роду. Аднак тыя прыметнікі, якія функцыянуюць у маўленчай практыцы толькі ў форме жаночага роду, што абумоўлена іх абазначэннем прыроднай дзетароднай функцыі азначальнага назоўніка, захоўваюць форму жаночага роду
Дадатковыя словы
аббры, бўдзіць, вбтъчкая, гадбў, гбркг, канбплі, карбвы, кбпънь, копънъй, лясў, плбтъчка, францўзы, ыкрбй, ядўць, ўкрўцюць
9 👁