в ужэ вянёц. Марозаўка. Ніжні вянёц у хаце i вёрхні вянёц. Фасаўшчына. На трэці вянёц клалі грдшы, сірабрд клалі, на трэццім вянцы, ні а якім углу, тдлькі на куцё. Леснікова. Палджыць трэці вянёц, палджыцъ хлёба, сдлі i грдшы, толькі не бумажныя. Каралевічы, Вялікі Азярэцк, Гарадзец. О пайсщ ПАДВЯНЕЦ. Вянчацца. ЯаЭ вянег/ пдидзщь старшая. Міцюкова, Заазер'е. ВЯНОК л/. 1. Вянок. Вянокгардхавы плятуцъ, кал!малец год гуляіць з дзёўкаю, а патом не вазьмёць. Дуброўкі. На Івана Купалу кідаюць вянкі - мой далі вянок паплыў, далёка замуш зайду. Кішуроўшчына. Хьызяін плоціць за вянок, каторы ніжадны, ён дажьткі спраўляіць. Рассвет. Дажынкі былi, вянкі плялц а па іх кьчалісі. Багданава, Буй, Запруддзе, Нямойта, Каралевічы, Міцюкова, Сукрэмна, Цясішча. 2. Вязка, нізка. Цыбулю ў вянкі візалі. Дольдзева. 3. Круг. Събяруцца калёкі гэтыяу вянок i круцюцца [як нераст у іх]. Багданава. 4. Спосаб трымання галавы жывёлай (выгнуўшы шыю, пакласці галаву на плячо). Рысак натурлівый, вянком гьлаву - i панёс. Сянно. ВЯНОЧАК м. Круг жоўтага колеру на галаве ў вужа. Вуж як паўзёць, на галавё такі жоўценькі вяночък. Багданава, Алексінічы, Леснікова. ВЯПРУК м. Вяпрук. Віпрука забіла нъ сала. Нямойта. ВЯРБА, ВЕРБА ж. Галінкі вярбы, якія свяцілі на Вероніцу ў царкве. Вярбою на Юр я выганяліў поля. Цясішча. Кароў гналі вёрбайу поле. Вёрбу свяцілі на Юря. Самсоны. Вёрбу ложуцъ за ікону. Каралевічы, Гарадзец, Запруддзе. ВЯРБІНКА, ВЕРБШКА памяти.-ласк. Пат крышу торкалі вярбінку пасвянцоную, каб вёцер крышу ні ўзрываў. Савінічы. Вёрбінка. Чуцькі. ВЯРБОЎКА ж. Вярбоўка. Вярбоўкі былі, вірбувалі на торфы работацъ. Партызаны. ВЯРЗЦІ незак. Гаварыць недарэчнасці, бязглуздзіцу. Вярзла, хвастунья была i асталася ў дзёўках. Алексінічы. ВЯРКНУЦЬ зак. Прагаварыцца. Як вяркніш каму, то ŭ канёц. Запруддзе. ВЯРНУЦЦА зак. Вярнуцца. Ніхтд там ні астаўся, нікдга ні забглі, усё вярнуліся дамой. Леснікова, Вялікі Азярэцк, Ракаў Засценак. ВЯРОВАШНЫ прым. Вяровачны. 3 вяровак, з палатна бёлага пашьіеш вярдвашныя тапкі. Цясішча, Гарадзец. ВЯРОЎКА ж. Вяроўка. Цясішча. □ Скдлькі вярдукі [не віцца], ну канёц будзіць. Каралевічы, Дольдзева, Леснікова. ВЯРСТА ж. Вярста, мера даўжынёй 1,06 м. Кудьі я пайду за вярсту? Закур'е. □ Сем вёрст да нябёс ды ўсё лёсам. Дуброўкі. ВЯРСТАК м. Варштат, станок; спецыяльна абсталяваны стол для ручной сталярнай, слясарнай i пад. работы. / верстак свой быў. Чуцькі. Вярстак - станок такі, ложыш i сжымаіш вінтдм. Жохава, Вялікі Азярэцк, Нямойта, Марозаўка. ВЯРТУННЯ ж. Гарэзлівая, вяртлявая дзяўчына. Гэта ўнучка - вяртуння, рыжаваценька. Карпавічы. ВЯРХНЯК м. 1. Верхні камень у жорнах. Вярхняк - вёрхні камёнь у ждрнах. Багданава1, Фасаўшчына. У жорнах вярхняк i сподні камень. Вялікі Азярэцк, Дольдзева, Міцюкова. 2. Верхні чыгун у самагонным апараце. Вярхняк - ёта самагднку гналі. Міцюкова. ВЯРХОЎЕ н. зб. Ачоскі. Кужаль астаёгща на грэбяні, а вярхдуе падаець. Карпавічы, Дуброўкі