в ВЯДРО н. Вядро. Вядро на шэю пачэпіш - i вот табё i сівалка. Серкуці. Баба с пустымі вёдрымі калі ўстрэціцца, то будзіць ніўдача (павер'е). Ракаў Засценак, Заазер'е, Фасаўшчына, Дуброўкі. 0 ліць (ліўнуць) ЯК 3 ВЯДРА. Вельмі моцным струменем, суцэльным патокам (аб праліўным дажджы). Дош ліў як з відра, ручі ляцёлі na дарозе. Запруддзе. Такой заліўной дож ліўнуў як з вядра. Цясішча. ВЯЗ м. 1. Вяз (дрэва). Вяз - з ягб лупюць кару для кош. Алексінічы. 2. мн. вязы. Драўляныя перакладзіны ў санях, зробленыя з вязу, дубу i пад. Вязы ў санях капылы нада звязаі\ь. Міцюкова, Гарадзец, Каралевічы, Кляпчэва. ВЯЗАЦЦА незак. Чапляцца. A дзёўкі самі вяжуцца [да хлопцаў] іўсё. Заазер'е. ВЯЗАЦЬ, ВІЗАЦЬ незак. 1. Вязаць, звязваць (некалькі прадметаў у ад но цэлае). Вёнікі візаў пар дзёсіць. Міцюкова, Багданава, Вялікі Азярэцк, Савінічы. / на станок візалі, i на доску ніты візалі. Багданава. 2. Састаўляць. Рамы - гэта стдлір вяжыць. Сукрэмна. Стратлы вяжуць c пьясом. Гарадзец. 3. Вязаць (пруткам!, кручком). Хто прадзёць, хто вяжыць. Запруддзе, Турава. Дзёўкі з нітак кручком вяжуць. Фасаўшчына. ВЯЗЕННЕ н. Возка. Дома i палённе, i вязённе-усю работу дзёлаюцъ. Замошша. ВЯЗЗЕ, ВЯЗЗЯ н. зб. Драўляныя перакладзіны ў санях, зробленыя з вязу, дубу i інш.; вяззе. Вяззе дубовая акоўвалі ў кузні жалёзам. Леснікова, Чуцькі. Вяззя гнуліз ісяніны, іна цягогтъя. Гарадзец. ВЯЗНІК м. Кусок недатканага палатна з махрамі, які выкарыстоўвалі для нашэння ежы ў поле. Трдху быў выпіўшы, схваціла вязнік, шрапкач, i na плячах. 3 мужукамі нада так. Дольдзева. ВЯЗНУЦЬ незак. Грузнуць. Дужа гразна было, трактары прама вязлі Самсоны, Нямойта, Фасаўшчына. ВЯЗЬМО н. Саламяны жгут для звязвання снапоў, кулёў; перавясла. Здзёлаіш вязьмд, жыта вяжаш. Закур'е. Рож атрэжэш, скруціш - i вязьмо. Розмыслава. Скруціш вязьмо i сноп вяжаш. Багданава, Гарадзец, Запруддзе, Нямойта, Партызаны, Ракаў Засценак, Рэчкі, Савінічы, Самсоны, Закур'е. ВЯКАЦЬ незак. Гаварыць пустое, не вартае ўвагі. Вякаіць i вякаіць абы-што. Нямойта. ВЯЛІКАДНЯ н. Вялікдзень. На Вялікадня ходзюць валачобнікі. Запруддзе, Багданава, Неўгадава. ВЯЛІКДЗЕНЬ м. Toe ж. Хто скажыць Вялікьдня, а хто Вялікдзень. Дольдзева. ВЯЛІКІ прым. 1. Вялікі, значны па памеры. Там была вялікья гъра, яё на дарогу зрылі. Манголія. Вялікаё калясд. Гарадзец. 2. Доўгі (пра лён). На трэці дзень пъсля Хрышчэння кап вялікі быў лён, то хадзілі пь дзярэўні ŭ пёлі бабы. Закур'е. о ВЯЛІКАЯ СУБОТА. Субота перад Вялікаднем. Калі хто ў Вялікую субдту гуркі сддзіць? Чуцькі. ВЯЛІЧКА м. Вялікдзень. Благавёшчаня будзщь, a тады i Вялгчка. Заазер'е. Йдзецъ Вялгчка, / Нёчага надзёць: / Ні сарочкі, ні намёткі (з песні). Якраз на Вялгчка прыхддзіў. Фасаўшчына, Партызаны. ВЯЛЫ, ВЯЛЫЙ прым. 1. Сыраваты. Вялъя сена ні гадзщца лажьгцъ у стох: янд сагрэецца. Леснікова. 2. Слабы, стомлены, хворы. Бальной ён, вялый. Багданава. ВЯНЁЦ м. Рад бярвёнаў у зрубе; вянец. Тры браўна называщца вянёц. Дом можыцъ быць у сярэднім чатырнащуаць вянцду. Нямойта. Чатыры браўна
Дадатковыя словы
бўдзіць, вянцдў, гнўліз, дўжа, заазере, закуре, карў, кўзні, ліўнўць, ліўнўў, лўпюць, павере, скрўціш, цягбгтъя, чатырнащ^аць
3 👁