РАСКАВЯЛ/ЦЬ - знянацку нанесці сабе модную рану. - Раскавяліў нсігу сякераю, цяпер вось ходзіць раскірэкаю. РАСК£ПА, РАСКЕПАЎКА - бесталковы чалавек, якога падманулі, абабралі або які «ўмудрыўся» што-небудзь згубіць. РАСК/ДАЦЦА - нарадзіць дзіця. - Суседская маладзіца ўчорсі раскідалася - хлотык. РАСКІРЭКА, РАСКІРЭХА - чалавек, які нязвыкла ступае хвораю нагою, кульгае. РАСКОЛ - малы, малады, але ўжо, як бандыт. РАСПУСЦ/ЦЦА, ЯК СТАРЭЧАЯ ПУГА - даць волю сабе, рабіць як жадаеш, не гледзячы на інніых, не па іх густу. РАСПУСЦ/ЦЬ H/OHI - разжаліцца, расплакацца; здрэйфіць, не праявіць патрэбнай цвёрдасці (пра мужчыну). РАСТАПЬ/РЫЦЬ ХРЛПЫ - раззлавацца. РАСХЛЯБ£СЦІЦЬ - расчыніць поўнасцю дзверы; расшпіліць адзенне на сабе ў холад. - Глядзі ж, не расхлябешчван паўшубкі, бо вельмі золка на дварэ. РАСХРАБУСТЛІДЬ- разбіць, растаптаць, раструшчыць (шкляное). РАСТРУХЛН - непрыбраны, з растрэпанымі валасамі, неакуратны ў вопратцы чалавек. РАСФУФЬ/РАНАЯ - разадзетая, расчырванелая, з размалёваным тварам адначасова (толькі жан.род.). РАСШАЛОПАЦЬ - зразумець нарэшце якую-небудзь грамадскую з'яву ці тое, што трэба зрабіць. - Ён так i нерасшалопаў, хпю за каго. РАСШАЛЫГЛЦЬ - раскалываць, разварушыць, расхістаць (не пра зуб). РАХТЛЦЬ - доўга i гучна рагатаць. - А што ім ходзіць: збяруцца разам ды рэхчуць. РАЧКАВЛЦЬ - дбайна прыбіраць у хаце з вялікай натугай, у поце чала. Р0ВА Р- веласіпед. Б РУБуЦ - дзябёлы гультаяваты дзяцюк. У РБІДВЛН; ЯК РЫДВАН - таўсматы, чырванашчокі мужчынаТіаравяк; расчырванелы пасля фізічнай працы, ад спякоты ці з холаду