СЛОУНІК МІКРАТАПОНІМАУ А АБАЛО'Нё н. урочышча. Кожава (447) Кар. Гродз. АБАЛСУНКА ж. урочышча. Струпень (253) Барыс. Мін. АБАЛО'ННЕ н. сенажаць. Казлы Міёр. Віц., Лапічы (523) Acin. Маг. АБАЛО'ННЯ h. сенажаць каля рэчкі. Рыбчына Віл. Мін., Сяляўшчына Рас. Віц.; урочышча. Якушонкі (96) Езяр. Віц. А'БАЛЯВА ЛУКА' ж. урочышча. Багушэвічы (511) Бярэз. Мін. АБВАТІЬНЯ ж. урочышча. Завад Віравая (623) Слаўг. Маг. АБЕ'ЛЬКАУКА ж. сенажаць. Мачаск Бярэз. Мін. АБІСГНІЯ ж. поле. Стары Свержань Стаўоц. Мін. АБЛОТА ж. урочышча. Ухвала (289) Круп. Мін., Старакожаўка (336) Гор. Маг. АБЛОТІ мн. урочышча. Дзераўное (439) Івян. Мін. АБЛО'Ш ж. урочышча. Старая Каменка (630) Слаўг. Маг. АБЛУ'КВА ж. старыца на Людзвікове. Чудзін Ганц. Брэсц. АБО'ЛІШКІ мн. поле каля вёскі Аболішкі. Ялуцавічы Бар. Брэсц.; параўн. літ. прозвішча Obolys i апелятыў obolys яблык' + + суф. -iŠKi; параўн. яшчэ ўтварэнне ca славянскім суфіксам -цы. Абольцы Тал. Віц. АБО'РА ж. поле. Заазер'е Віл. Мін.; урочышча. Загалле (825) Люб. Мін. АБО'РКІ мн. поле. Мікалаеўшчына (450), Сверынава Стаўоц. Мін.; сенажаць, абзораная з усіх бакоў. Мікалаеўшчына Стаўоц. Мін.; лес Сверынава Стаўоц. Мін.; урочышча Курына (127) Віц.; частка вёскі Чудзіна. Паводле падання, на тым месцы быў бор, у якім было многа дзікіх пчол, людзі абіралі мёд (інфарм.). Чудзін Ганц. Брэсц. АБОФЬІК м. урочышча. Галышана (320) Гор. Маг. АБРУ'БКА ж. поле. Там быў княжы лес, засяліліся бегляцэ разнае нацыі, пачалі разрабляць палянкі, а князь абрубіў, абвёў капцамі лес (інфарм.). Дзяніскавічы Ганц. Брэсц. АБРУБО'К м. сенажаць. Рудня Астравітая Чэрв. Мін. АБРЬГВЫ мн. урочышча. Дзягілёва (112) Беш. Віц. АБРЭ'ЗАВА н. поле. Савані Стаўоц. Мін. АБРЭ'ЗЫ мн. урочышча. Ноў (Ушыўка) (134) Лёзн. Віц. АБРЭ'ЧКІ мн. сенажаць. Сяляўшчына Рас. Віц. АБСЕ'КА ж. урочышча. Вольніца (816) Глускі Маг. АБСЕ'КІ мн. урочышча. Чудзін (752) Ганц. Брэсц
Дадатковыя словы
абалонне, абалоння, абалонё, абалява, абелькаука, аблош, аблуква, абора, аборкі, абрубка, абрубок, абрэзава, абрэзы, абрэчкі, абсека, абсекі, заазере, стаўбц
24 👁