Зьнёцікі кінуўся (сабака) пад ногі. Як крыкнуў зьнёцікі. Параўн.: Альбо песню якую пачнуць, каб адшыць гаваруна, альбо запытае хто знеціку (M. Лынькоў). ЗЬНЯВЕ'РЫЦЦА дзеясл., -уся, -ышся, зак. Страціць давер. Пра чалавека, які часта гаворыць няпраўду, не выконвае таго, што абяцае. Нарэшде ён зняверыцца—яму больш не вераць. Зьнявёрылась магазіншчыца, дык i ні пытаюсь. Зьнявёрыцца ня доўга. ЗЬЯЛЧЭ'ЦЬ (з'ялчэць) дзеясл., -e, неперахзак. Гл. ялчэць. Зрабіцца ёлкім (гл.). Сыр зьялчэў ужб. ЗЯЛГЦЬ д з е я с л чо, -іш, перахнезак. 1. Дурыць, тлуміць, шумець. Ужываецца ва ўстойлівым словазлучэнні зяліць галаву. Цяпёр німа каму зяліць галавы. 2. Надакучаць чым-небудзь. Купіў малой канькі, кап ні зяліла галавы. Hi зялі мне галавы. ЗЯПА наз., ж., p. -ы. Рот, пашча звера. У тую п зяпу (ваўка) галава ўлёзла. Параўн.: у «Толковом словаре» В. Даля зепь—горло, хайло, глотка. Ужываецца побач з ляпа. ІГЛГЦА1 яаз., ж., р. -ы. Лісце, зелень хваёвых дрэў. Дужа прыглідаюсь, кап ні папала йдзе йгліца (пры перабіранні грыбоў). ІГЛГЦА2. Кантовы драўляны брусок, якім змацоўваюцца дошкі дзвярэй. Ігліца шчылыіа ўпускаецца ў дошкі, таму дзверы не перакошваюцца. Дбскі йшчэ крэпкія, a йгліцу трэба міняць. Параўн.: ігліца. Смародзінка Крупскага р-на. ІМЖА'КА н а з ж. у p. -i, мн. няма. Ад імжыць. Дробны, як пыл, дождж, які нібы праз сіта cee. Імжака трохі йшла з раніцы. Параўн.: руск. морось; у «Толковом словаре» В. Даля мга, мжица, мжичка—мокрый, холодный туман; мокрый снежок с дождём. ШШЬГЦЬ дзеясл-у, -ыш, перах. i без дап., незак. Класці мох, атрэп'е паміж бярвення ў цёплым будынку. Мы дык усігда мохам імшылі. РІІЛКАТА' наз., ж., р. -ы, мн. няма. Ал ялчэць (гл.). У масьлі йілката ёсь. Радзей—ёлкасць (гл.). КАБА'Т наз., м., р. -а. Цёплая куртка без рукавоў. Сама кабат пашыла й нашу. КАВІЛА' наз., ж р. -ы. I. Мыліца. Пбсьлі ранёньня
Дадатковыя словы
атрэпе, дўжа, зьняверыцца, зьялчэць, зялчэць, камў, мбхам, нбгі, трбхі, тўю
8 👁