з р э 'б і наз., p. -яу, адз. няма. 1. Кудзеля, якая адыходзіць, як трэплюць лён. Побач ужываецца асмычыны. 2. Зрэбнае палатно. ЗЬГМСІК наз.} ли, p. -а. Невялічкі выступ у варыстай (або рускай) печы. ГІалажы запалкі на зымсік. ЗЬВЯРЗЬЦГ дзеясл., -ў, -ёш, перах., зак. Выдумаць. Вярзё невядома што. ЗНГМШЧЫК наз., м., p. -a. Фатограф. Нёкалі зьнімшчык нас зьняў, дык яшчэ картачкі харошыя. ЗЬНЯЧЭ'УКУ прысл. Нечакана. КАЛАТУША наз., ж., p. -ы. Рэдкая, разбітая (коламі, жывёлаю) гразь (на дарозе, на вуліцы, у бродзе). Такая ўжо калатуша на дарозя. КАЛГУё наз., н., p. -я, зб., мн. няма. Націна. Каліўё то добраё, але картоплі нічога ня варт. KAMO'PKA наз., ж., p. Памяшканне для захавання прадуктаў. Прынясі квасу c каморкі. КАМЫЗЭ'ЛЬКА (камізэлька) наз., ж., p. -i. Там асталіся аўчынкі, то камызэльку пашыць трэба. КАНА'ПА наз., ж., p. -ы. Драўляная лава ca спінкай. Пусто, толькі столік ды канапа ля сьцяны. КАПЦГЛКА наз.} ж., p. 4. Запал! капцілку пасьвяціць у пёчы. Побач ужываецца газоўка. КАРТАПЛЯ'НЁ i КАРТАПЛЕ'НЁ н а з н., p. -я, зб., мн. няма. Бульбоўнік. КАУЗЕ'ЛЬ наз., м., p. -я. Расчышчаная ад снегу мясціна лёду для катания. Чуць сьвет, а ён на каўзёль пайшбу. КАУТА'ЦЬ дзеясл., -ю, -еш, перах., незак. Глытаць. Каўтай цёплянькі чаёк, кашляць ня будзяш. КО'НАУКА наз., ж., p. -кі. Падай конаўку вады! КО'УГАЦЬ д з е я с л ~еш, перах., незак. Мыць няўмела, з неахвотай. Кбугая тут ні сьця, ні любя. КРУ'ЧА наз., ж., p. -ы. Моцная завіруха, мяцеліца з пераменным ветрам i снегам. На дварэ круча, сьвёту ня відаць. КРУЧКЕ' наз., p. -oij, адз. няма. Каромысел. Тры разы кручкамі вады прынясла. КУ'ПАЛО наз.} н„ p. -a. Гняздо курыцы. Забяры яйкі с купала. ЛА'СЬНЯ пытальн. часц. Хіба ж. Ласьня ён яшчэ ня прышбу? ЛЕ'МЗІНА наз.у ж., p. -ы. Доўгая тонкая галінка без
Дадатковыя словы
kamopka, бўдзяш, дарбзя, дббраё, зьнячэуку, калатўша, камызэлька, картапленё, картаплянё, картбплі, каузель, каутаць, кбнаўку, кбўгая, конаука, коугаць, крўча, купало, кўпала, лемзіна, нічбга, пайшбў, прышбў, пўсто, стблік, тблькі
0 👁