Матэрыялы для слоўніка народна-дыялектнай мовы (1960)

 ◀  / 200  ▶ 
збожжа ад пылу, смецця i мякіны пры дапамозе ветру, сыплючы павольна зверху. Вётрыла жыто й ня бачыла, што посьцілка дзіравая. ВЕТРЫЦЦА дзеясл., -уся, -ышся, незак. Хадзіць без справы, бадзяцца, швэндаць. Павётрылася ўжо. Толькі й вёдаяш, што вётрыцца ўвесь дзень. ВЕ'ЧКО наз., н., р. -а. Крышка дзежкі. Палажы алатку на вёчко. ВІЖАВА'ЦЬ дзеясл., -у-еш, -у-е, незак. Выведваць, выглядваць, шпегаваць. Усе вывіжуя выжла гэтая. ВЫ'ДЗІРАК наз., м., р. -рк-а. Выступ з печы, на якім можна сесці. Пагрэла ногі на выдзірку. ВЫ'ЖЛА наз., агулън., р: -ы. Вельмі хітры чалавек, імкнецца выведаць усё непрыкметна. Выжла гэтая праклятая. Гл. віжаваць. ВЬГЛІТЫ примет. Вельмі падобны, (амаль) аднолькавы. Выліты бацько наш Мішка. ВЬГСАТКЕ (высадкі) наз., р. -аў, адз. няма. Трэба на высатке капусты пакінуць. ВЬГЦЯЦЬ, ВЬГТНУЦЬ дзеясл., вытну, вь'СТнеш, перах., зак. Стукнуць, ударыць. ГАЛАЙСТРА' наз., агулън., р. -ы Пустадомак, несур'ёзны i бесклапотны чалавек. Нбсіцца гэтая галайстра цэлы дзень. Параўн.:...У яго быў пляменнік,—от галайстра нейкі... (Я. Брыль, Выбраныя апавяданні, Мінск, 1959, стар. 5). ГАНЧА'Р наз., м., р. -а. Вілкі, якімі ставяць у печ (вымаюць з печы) гаршкі, чыгуны. Побач ужываецца гаршчэчнік. Вазьмі ганчар, дастань сь печы картоплі. ГАРАБГНА наз., ж., р. -ы. Рабіна. Гарабшка тожа ў чырвоным цьвёця. Гарабінавыя пацяркі. ГАРНУ'ШАК наз., м., р. -шк-а. Невялікі гаршчок (на літр ці паўтара). Варылася каша ў гарнушку. ГІЧА'НЁ наз., н., p. -я. Лісты буракоў, бацвінне. Наламі свіням гічаня. ГЛАДЬГШ наз., м.} p. -ŭ. Збан, упрыгожаны малюнкамі. ГЛІНЯ'НКА наз., ж., p. -i. Аладка, спечаная з перазімавалай перамёрзлай на полі бульбы, якую ca~ бралі вясной. ГРО'ЗЬБА наз., ж., p. -ы. Пагроза. Hi прозьбы, ні грозьбы ня слухая
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вечко, выдзірак, вьстнеш, гарнушак, гарнўшку, глінянка, грозьба, гічанё, дапамбзе, несурёзны, слўхая
4 👁
 ◀  / 200  ▶