СІЛЯ'ЦЬ дзеясл., гю, -еш, перах., незак. Чэрпаць. Засіліў вады зь вядра, дый тая мутная была. СКЛЮТАВА'ЦЬ дзеясл., -ю, -еш, перах., незак. Абчэсваць. Знутры сцёны прыдзіцца пасклютаваць. СКО'ЧКІ наз., p. -ак, адз. няма. Расліна (Sempevivum soboliferum). Гэтыя скочкі болі на магілах садзяць. СКРЬГЛЬ наз., м., p. -я. Адрэзаная тонкая частка (скібачка) яблыка, морквы i г. д. Моркву трэба тонінькімі скрылькамі парэзаць. СМАЛЯ'НКА наз., ж., p. -i. Лугавая кветка (Viscaria viscosa). Hi люблю я гэтых смалянак: смалой пахнуць. СО'ЛАДЗЬ наз., ж., р. 4. Прарюшчанае зерне, солад. Нарыхтаваў с паўпуда соладзі. СПРАНА'ДЗЩЬ дзеясл-дж-у, дз-іш, н е п е р а х з а к. Набыць прывычку, павадзіцца. Так жа спранадзіў у сат лазіць... СПРАНА'ТРЫЦЬ дзеясл-у, -ыш, неперахзак. Тое ж, што i спранадзіць. Добрая карова, але с поля спранатрыла ўцікаць. СПРО'НЖКА наз, ж., р. 4. Спражка. СПУ'ЛКА наз., ж., р. 4. Суполка. Спулка горш, як скука. У спулца рабілі. СТАЛЬВАТА наз., ж., р. 4. Трайны барак (ворчык) для параконнай запрэжкі. Стальвагі німа, што я буду рабіць с паркай? СТРУКАВЕ'НЬ наз., м.} р. -ўн-я, іранічн. Кучаравы чалавек. Hi люблю, як натта струкавёнь. Страчай свайго струкаўня... СТРУКАВА'ТЫ п р ы м іранічн. Кучаравы, СТРЫХО'УКА наз., ж., р. 4, будаўніч. Прылада для выраўноўвання саломы пры крыцці страхі. Стрыхоўку трэба новаю зрабіць. СТРЭ'ПАЦЦА дзеясл., -юся, -ешся, звар., незак. Рабіць асцярожныя, слабыя шорахі. Чую — стрэпайіцца нёшта, гляджу — аж гэта Бббік. СХО'ЦЦЫ (параўн.: сходзіць) наз., p; -аў, адз. няма. Ступенью, лесвіца. Каля ганку сходцы зраблю. СЬЦЕ'НКА наз., ж., p. 4. Дарога, якая праходзіць за будынкамі паўз вёску (паралельна вёсцы). Лёпі сьцёнкай ець, ні так трасьці будзя. СЯВА'ЛКА наз., ж., p. 4. Тюе, што i лубка (гл. лубка). На полі сявалку забыўся
Дадатковыя словы
бўдзя, гляджў, нбваю, паўпўда, пблі, смалянка, соладзь, спранадзщь, спранатрыць, спронжка, спўлка, спўлца, струкаваты, струкавень, стрыхоука, стрэпацца, схбдцы, схоццы, сьценка, сявалка, сіляць, чўю
1 👁