ПЯРЭ'ДНЯ (пярэдня) жан. Вяроўка, якой уціскаюць на возе сена, снапы i інш. Падай пярэдню, вунь на плоці вісіць. В. B. ПЯУЧЫ'ЦА (пяўчыца) жан. Жанчына, што сваімі песнямi славіць маладых на вяселлі. Старшая свацьця садзіцца на куцё c пірагом, a калі пачынаюць пець, значыць, овацьця дарыдь пяўчыцам пірох, гарэлку, канхвёты. Баг. ПЯХО'ТАМ (пяхотам) прысл. Пешшу. Ранёй за 15 вёрст пяхотам хадзілі, а цяпёр шагу ні прбидзя, на машыну патчэліцца. В. B. ПЯЧА'ЙКА (пячайка) жан. Пякота. Нёшта мне Hiдобра сеньня: нудзіць i пячайка пячэ. Цял. ПЯЧКУФ (пячкур) мужч. Пячнік. Прышбу да нас пячкур новы, аднёкуль здалёк, добрыя пёчы робіць. В. B. P РА'БІК (рабік) мужч., лаянк. Чалавек з рабаціннем на твары. Ен многа спорваў гняздбу ластаўчыных, таму i рабы. Усе завудь ягб рабік. P. Ч. РАГАВГК (рагавік) мужч. Сала з галавізны. Каыць: «Hy чым жа ты цыганачку надорыш?» А мы якраз кабана закалолі, дак я думаю, шкода, ці што, да гэтыя пашчэнкі як абразаў, панімаяця, рагавік, гэтая сала прынёс i кажу: «На табе, цыганачка, i ідзі». Дак яна: «Э-э-э, дзяцька, не, я ні вазьму, панімаяця, янб жырная. Дайдя лёпяй бульбы». Відзіш, як зьмянілася цяпёр жыцьцё. Эта ш каб эта пры Пбльшчы я гэтакі рагавік сала іцыганкі аддаў! Быць такога ні маглб! Мік. РАГАВІ'ЧКА (рагаівічка) жан. Сурвэтка. Мая матка вёльмі добра вышывая рагавічку. В. B. РАГА'Ч (рагач) мужч. Керагаз. Сусётка окардзілася, што ў яе дрэнны рагач, нёльга зварыць паесьці. P. Ч. РАГО'ЖА (рагожа) жан. Мачалка. Куды ж гэта вы ў баню без рагожы пайшлі? Борк
Дадатковыя словы
бўльбы, вазьмў, гняздбў, дббрыя, дўмаю, завўдь, закалблі, мнбга, надбрыш, нўдзіць, плбці, прбйдзя, прышбў, пяучыца, пяхбтам, пячкўр, рагавічка, рагбжа, рббіць, спбрваў, такбга, тамў, шкбда
4 👁