ПРЫРУЧЫ'ЦЬ (прыручыць), -у, -ыш; зак. тр. Даручыць. Хвёдару прыручылі калгасны сат вартаваць, але ён ні згадзіўся. Кам. ПРЫФЫУКАМІ (прырыўкамі) прысл. Прыхваткамі, час ад часу. Летам дак яно вядома, прырыўкамі толькі — хочацца ш i травы пласт які ўкасіць. Бешр. ПРЫСКІ'ПАЦЦА (прыскшацца), -ю-ся, -еш-ся; зак. тр. Прычапіцца. Чаго ты ка мне прьюкшалася? Чар. ПРЫСКРЫ'НАК (прыскрынак) мужч. 1. Шуфляда. Вось у гэтым прыскрынку ляжьщь усе тое, што патрэбна табе, i шмінка твая. Борк. 2. Адгародка ў скрыні, куды складваюць мяхі. От ідзіце, я вам пакажу прыскрьгнак. Тут Иях! ляжаць. Р. Ч. ПРЫСТА'ВЫ (прыставы) толькі мн. Вароты. Нашы прыставы са скрыпам зачыняюцца. Ган. ПЫСТО'ІЦЬ (прыстоіць), -ю, -іш; зак. тр. Спыніцца на нядоўга. Здаёцда, прыстоіла на мінутку, а цёмна стала зараз жа. Чар. ПРЬГТКІ (прыткі) прым. Хуткі. Ну й прыткі ш ты, ужо i пасварыцца ўсьпеў. Кам. ПРЬГТНА (прытна) прысл. Старанна. Пасядзёла тры дні прытна i пасьці'лкі гатовы. Ліс. ПРЫ'ТЫЧКАМ (прытычкам) прысл. Вельмі рана, да ўсходу сонца. Гарот зусім зарос, палоць нужна. Я ўнучцы i гавару, каб устала ды прытычкам i палалола, покуль сонца не ўзышлб. Р. Ч. ПРЫХАРО'ШАНЫ (прыхарошаны) дзеепрым. Прыбраны. Маладая была прыхарошана, аш зіхаціць. Кам. ПРЫЦЫ'ГАНЫ (прыцыганы) прым. Зусім змораны. Хацёла каня прасіць, а ёты коньзусім прыцыганы. Р. Ч. ПРЫЦЮ'ХКАЦЦА (прыцюхкацца), -ю-ся, -еш-ся; зак. тр. Прывалачыся. Чагб ты сюды прыцюхкаўся, што табё, німа чагб рабіць? Кам. ПРЫЧАПУФЫЦЦА (прычацурыцца), -у-ся, -ыш-ся; зак. тр., неадабр. Прыбрацца. Чакай яе, калі яна прычапурыцца, i ў кінб спозьнімся. Суц
Дадатковыя словы
вядбма, гаварў, гатбвы, мінўтку, пакажў, палалб, пасьцілкі, пбкуль, прыскіпацца, прыхарбшана, прыхарбшаны, пыстоіць, пўрыцца, спбзьнімся, хбчацца, ўнўчцы
6 👁