пограбам. I моркву, i буракІ ў прыгрэпку згрузілі. Ліс. ПРЫЖДА'ЦЬ (прыждаць), -y, -эш; зак. тр. Дачакацца. Такога жыцця прыждалі, што хочацца жыць. Кам. ПРЫЖУФЫЦЬ (прыжурыць) зак. тр. Змяніць колер ад агню, але не прагарзць. Прыжурала сукёнка на рукавё, а я i не атчула калі. Чыж. ПРЬІЗЫВА'ЦЬ (прызываць), -ю, -еш; незак. тр. Запрашадь. Марьія прызьгвала мянё да сябё ў госьці. Кам. ПРЫКЛА'ДЗІНА (прыкладзіна) жан. Мянушка. — A чаму яга Абэхам звалі? — Гэта такая вясковая была мянушка, прыкладзіна. Быў бёдны саўсім, дык на яга нек людзі болій нападалі, прыклалі гэтую мянушку. Зал. ПРЫЛЕ'ПКА (прылёпка) жан. Прыбудова. Мы за хатаю прылёпку будуем, там i спаць будзем. Стар. ПРЬІЛО'УЧАНЬІЯ (прылбучаныя) дзеепрым. Прыстаеаваныя. Мы да такога жыцьця не прылбучаныя. Мядз. ПРЫМА'КА (прымака) мужч. Прымак. Кацін прымака паёхаў на кані, мусідь, па сёна. Белар. ПРЫНО'ЖЫЦЦА (прыножыцца), -у-ся, -ыш-ся; зак. тр. Стаміцда паеля вялікага пераходу. Ледзь прыйшлі, зусі'м прыножыліея, скарэй бы ўпасьці на лошка. Граб. ПРЫНЦЗ'СА (прынцэса) жан. Сукенка з шырокімі фальбонаімі. Гануля шыдь умёе, дык i пашыла прыгожую прынцэсу. Калод. ПРЫПУЦГЦЬ (прыпуціць), -y, -іш; зак. тр. Уладкаваць. Дзёці былі малыя, мёні клбіпату было, а цяпёр вырасьлі, прыпуцщь усіх трэба. Чар. ПРЫСІВІ'ЦЬ (прыпуцщь), -у, -іш; зак. тр. Забяліць малаком. Малака не хапае, чаму ты так слаба суп прысівіла? Кам. ПРЫ'СМЕРАК (прысмерак) мужч. Змярканне. Як ёзьдзіла ў Чэрвень, дык шла дамбу присьмеркам, вось было страшна. P. П
Дадатковыя словы
атчўла, бблій, будўем, бўдзем, вяскбвая, ганўля, гбсьці, дамбў, зусім, лбшка, мбркву, мянўшка, мянўшку, мўсідь, прйсьмеркам, прыбудбва, прыгб, прыжўрала, прыжўрыць, прылбўчаныя, прылепка, прынбжыліея, прынбжыцца, прынцзса, прысівіць, прьізываць, прьілоучаньія, такбга, хбчацца, чамў
10 👁