П А Л У 'К ІШ А К (п а л ў к іш а к) мужч. П л ец ен а я па в о зка. С я д зё ў я ў пал ўк іш к у, с я д з е ў i за с н ў ў, л е д зь не зв а л іў с я. Гіл. ПАЛЯ'НУЦЬ (палянуць), -y, -еш; зак. тр. Паглядзець. Палянь, як хораша навокал, а ты ўеё ў хаце ды ў хице. Вішн. ПА-МАЕ'МУ (па-маёму) прысл. Па-мойму. Цяпёр не глядзяць на чужы савет, што свае мазгі зробяць, так i добра. Hi па-маёму замужжа, ні наравіцца мне — й гаварыць ні хачу. Праўда. Пае. ПАМАГА'ЧКА (памагачка) жан. Памочніца. Добра табё жывёцда, Манька, як у цябё памагачка ёсьць. Пбидзіш на работу, a яна ўсё i зробя па хазяйстіву: карову падбіць, сьвінёй накормя. Бяс. ПАМАУЗА' агульн. Чалавек, які любіць залезді куды не трэба. Нідзё ад гэтай памаўзы не схаваешся. Цяр. ПАМАЦНГК (памацнік).мужч. Памочнік. Да мянё памацнікбу з горада прыёхала, a рабіць ня ўмёюць. Гіл. ПАМСУСТ (памост) мужч. Падлога. Як пакрасіў сын памост, то намнога ляхчэй мыць стала. Кук. ПАМЫ'Е (памые) ніяк., толькі адз. Памаўзлівы чалавек. Купіла я варэньня, паставіла ў шкафчык. Думаю, зьем посьле. Назаўтра аткрываю — няма. От памые тая Рая, палазіла дзе не трэба. Р. Ч. ПАНАВА'ЦЬ (панаваць), -ю, -еш; незак. тр. Добра жыць. Пбидзем у лес, набяром харчбукі ды будзям панаваць дзён тры. В. В. ПА-НАД (па-нат) прын. Каля. Мы ляжалі па-над Дзвінбю, ажыдалі каманды. Кам. ПАВЭ'ДЛУГ (павэдлух) прысл. У параўнанні. Цяпёр павэдлух даўнёйшага, дык куды лёпей стала жыць. Кухц. ПАГО'Н (пагон) мужч. Паша. Раніцай карбу выганяюць на пагон. В. В. ПАГРАБНЯ' (паграбня) жан. Пабудова. Трэба іці бульбу на паграбню з гарода прынёсьці. Цял
Дадатковыя словы
бўдзям, бўльбу, гарбда, гбрада, дўмаю, замўжжа, карбву, карбў, маему, набярбм, навбкал, накбрмя, намнбга, павэдлуг, пагбн, памацнікбў, памбст, пбй, пбйдзем, пбсьле, харчбўкі, хачў, хбраша, хйце
5 👁