ПАЛА'ТАЦЦА (палатацца), -ю-ся, -еш-ся; зак. тр. ГІажывіцца. Палатадца ля іх можна, толькі не зявай. Чар. ' ПАЛА'ТКІ (палаткі) толькі мн. Вяроўкі, на якіх носяць сена, салому i інш. Вазьмі палаткі, ды пайдзём нрынясём сена карові. Кам. ПАЛА'ПІЦЦА (палапідца) зак. тр. Паласавацца. Вот палапіўся кот каўбасамі, c сумкі ў сусёткі сьцягнуў. P. Г. ПАЛАСЯ'СТАЯ (паласястая) прым. Паласатая. Вой, нёйкая рыба паласястая сеньня ў магазіне, кажуць надта смачная. Бяс. ПАЛАУНІ'К (палаўнік) мужч. Пала®ік. Даўнёй палаўнікі ва ўсіх саматканыя былі, а зараз ва ўсіх куплёныя, бо маладыя ўжо i ткаць не ўмёюдь. P. Ч. Самаробны палавік. Мы ўсе палаўнікі ткалі, кап прыгажэй было, a цяпёр купляюць. P. Ч. ПАЛАЦЯ'ННЫ (палацянны), прым. Палатняны. Анаўлёчкі былі ўсесустаўкамі, праўда, палацянныя былі ўстаўкі, але выбялім, пакачаім на расе, бёлыя-бёлыя робяцца. Фал. ПАЛГА'Н (палган) мужч. Сякач. Я стара, мае дзётачкі, дягаю бульбу сь пёчы, а патом яе нада вывернуць, пасячы, а палган Іхяшкі, рукі адрывае. Цял. ПАЛЕ'ДЗЕЦЬ ('палідзець), -y, -іш; зак. тр. Паглядзець. Сарока палёдзяла І палёцяла. Дукор. ПАЛЕ'ЦЕЦЬ (палёцець), -ч-у, -іш; зак. тр. Паляцець. Саімалёт палёціў, памахай ручкай. Кл. ПАЛІ'ЧКА (палічка) жан. Вісячы шкафчык. Лбшкі i мюкі мы заўсёды складаем у палічку. P. Ч.» ПАМЯЛО' (памялб) ніяк. Венік. Вунь стаіць памялб ў куцё, дык ім мяці падлогу. Чар. ПАКА'МІСЬ (пакамісь) прысл. Пакуль. Пакамісь я тут з вамі стаёў, можа ўжо суп зварыўся. Кам. ПАЛАТНЯ'НКА (палатнянка) жан. Кальпска, завешаная палатном. Мае дзёці ўсе ў гэтай палатнянцы спали Борк
Дадатковыя словы
бўльбу, карбві, мбжа, падлбгу, палапіцца, палаунік, паледзець, палецець, рўчкай, сарбка, сьцягнўў, сўмкі, тблькі
5 👁