мух. Столькі мух развялося, што ні лепалка ні памагае, ні што другое, ком. ЛЕ'ТАМ (лётам) прысл. Бягом. Вечна ўсё лётам ды лётам, няма калі пасядзёць ні мінуты. Бяс. ЛЕ'ХА (лёха) жан. Адтуліна ў падмуроўды. Лёхі на зіму затыкаюць, кап пол не настываў. Бр. ЛІДА'ІК ((лідаік) мужч. Тащната. Гэта ж трэба так многа калыхацца, што прышбу ды й гаворыць: «Мама, мне вёльмі плоха, лідаік вёрне». Р. Ч. ЛІПНЕТ (ліпнёх) мужч. Сушанае ліеце ліпы. Ліпнёх тожа ёлі з гора. Бяс. ЛІСА'ВЫ (лісавы) прым. Ласкавы, тактоўны. ён таКІ лісавы, усягды пагаворыць с чалавёкам, пасьмяёцца. Цяр. ЛІСТАНО'ШКА (лістаношка) жан. Лістаношка газэты няеё, пастаю забяру. Заб. ЛО'ЖА (ложа) жан. Ложак. Я ні даю сваю ложу закрываць капай, ні люблю. Кблкь у модзе было лажыць на ложу падушак цэлую гару, наверх ясікі. Фал. ЛОИ (лой) мужч. Авены тлушч. Зарэзалі авёчку, дак натапілі дзьве міскі лбю. В. В. ЛО'КША (локша) жан. Локшына. У краму локшы прывязьлі, бабы мамёнтам расхваталі. Заб. ЛО'ПАТ (лопат) мужч. Шум. Надаёлі гэтыя гусі, таКІ ш лопат паднімуць, што хоць вушы затыкай. В. В. ЛО'ПАЦЕНЬ (лопацень) мужч., асудж. Жанчына, якая многа І без толку гаворыць. Мая сусётка так! ўжо лопацёнь, лапоча, лапоча без канца i ўсё бес толку. Бяс. ЛОУЖ (лоўш) мужч. Куча веццяў. I што толькі ў гэтым лесе нарабілі? На кожным кроку ляжыць лоўш, нельга прайсьці. Цяр. ЛУ'ТЫ (луты) толькі мн. Лыка. Бывала, як спляцёш лапці з луты, дык ходзіш у іх усюды, бо адзёць больш нічога не было. Р. Ч. ЛУЧНГК (лучнк) мужч. Дзірка. Тблькі сёньня адзё
Дадатковыя словы
вўшы, гарў, гўсі, забярў, лапбча, лбкша, лбкшы, лбпацень, летам, леха, лістанбшка, лўты, мбдзе, мнбга, мінўты, пагавбрыць, падўшак, прышбў, развялбся, стблькі, хбдзіш, чбга
6 👁