ДУЖАВА'ТЫ (дужаіваты) прым. Вялікі. Яны ўжо былі дужаватыя хлопцы, але яшчэ нічога не панімалі. Л іс. ДУЖЭ'Й (дужэй) прысл., вышэйш. ступень ад дужа. Горай. 3 вульля выліцелі пчолы, як накі'нуліся на мінё, сталі жаліць. Я ськінуў майку, начаў ей махаць, но пчолы разазыгіліся йшчэ дужэй. От быў мне смашны мёд, чуць ні памёр. Белар. ДУ'ЛЯ (дуля) жан. Від грушавага дрэва. Правда пад акном расла дуля, ох грушкі былі — смачныя, смачныя. Узгур. ДУ'НДЗІЦЬ (дундзідь) незак. тр. Ссаць. Ен, як бычок наш, vce дуньдзя i дуньдзя. Гар. ДУНДУ'К (дундук) мужч., неадабр. Хмуры, невясёлы чалавек. Чаму ты заўсёды ходзіш такі дундук? P. Ч. ДУПЛЯ'НКА (дуплянка) жан. Разнавіднасць вулея. C трынаццаці гадбу займаюся з гэтымі пчоламі, за свой век бачыў розныя вульлі. I дуплянкі ў мянё былі, але цяпер дудлянак няма. У дуплянках яны там сабе хазеява. добра пчолкам у дуплянках. Белар. ДЫГА'ТЫ (дыгаты) прым. Цыбаты. От пятух дыгаты ў Насьці. Нар. ДЫ'ГАЦЬ (дыгаць) незак. тр. Моцна біцца (аб сэрцы). Як трохі параблю, так i дьггае сэрца, так i дыгае; Бр. ДЫ'ГУСЬ (дытусь) прым. Вялікі. Ну i дыгусь твой еыночак. Яшчэ пятнаццаці няма, а за бацьку вышэйшы. Граб. ДЫМАКУ'Р (дымакур) мужч. Дымар. Я шчэ малы быў, але, помню, вёльмі любі'ў мёд. А тадьг мёд быў ого які смичны, бо ўволю ягб не был4 Я, помню, узяў дымакур, налажыў шчэпак i парашыў сам дастаць мёду з вульля. Белар. , ДЭ'РБЫ (дэрбы) адз. дэрба. Рэбры. Выеахла, адны дэрбы тарчадь, як можна, i куды матка глядзёла. Раўч
Дадатковыя словы
акнбм, вўльлі, гадбў, грўшкі, дундзіць, дундўк, дымакўр, дўля, дўндзідь, дўньдзя, еынбчак, любіў, мбжна, накінуліся, нічбга, пчб, пчбламі, пчблкам, пчблы, пятўх, рбзныя, смйчны, трбхі, хлбпцы, чамў
5 👁