ГАЙЦА'ЦЬ (гайцаць), -ю, -еш; незак. тр. Гойсаць. А ён гайцае, як дурны. Уж. ГАЛАВА'СЦІК (галавасьцік) мужч., зневаж. Чалавек з вялікай галавой. От ужо галавасьнік, ну i галава ш у яго. Мядз. ГАЛАВА'Ч (галавач) мужч. Галавень. Учора ён налавіў шмат галавачбу. P. П. ГАЛАВЯ'ЗКА (галавязка) жан. Любая хустка. Maрьглька сабё газбуку кушла, а мне каб якую галавяску прасіла прывёсьці. Борк. ГАЛАГУ'Н (галагун) мужч. Певень. Вот гэны галагун, кожную раніцу пабудзіць. Кам. ГА'ЛДА (галда) агульн. Гультай. Дзёці лянуюцца працаваць, сама старша галда такая, увесь дзень бёгае па вуліцы. P. Ч. ГАЛЕ'НЬ (галёнь) мужч. 1. Венік без лісцяў. Каля ганка валяецца галёнь пад нагамі, то прынягі сюды. Хац. 2. Дзяркач. Нідзё гальня не знайду, заўтра сьвята, падлогу трэба памыць. P. Ч. Ці ж c такім у баню хадзіць, галёнь, а не вёнік. Чар. ГАЛё 'КАЦЬ (галёкаць), -ю, -еш; незак. тр. Крычаць. Чагб ты галёкала сёньня? Кам. ГАЛЬЕ'СКО (гальёско) ніяк. Прас. Іржа пабіла гальёско, німа чым прасаваць. Уж. ГАМО'НКА (гамонка) жан. Гутарка, размова. Hy i зашла тут гамонка такая, хто як, але ўсе вьіказалісь. 'Гурэц. ГАМУ'З (гамус) мужч. Шум. Так! гамус паднялі, што аж на вуліцы чутнб. Jlic. Паднялі такі гамус, што хоць з хаты цякай. Уж. ГАНЬБО'ВЫ (ганьобвы) прым. Які мае недахоп. Я тагб плацьця ня куш'ла, бо яно ганьобвая i на яго зьніжана цана. Дук. ГАНЯ'ЦЬ (ганяць), ю*, -еш; незак. тр. Акучваць. Брыгадзір каня ня доў ганяць бульму, бо на работу мала хадзіла. P. Ч. 3 3««. wre. зз
Дадатковыя словы
бўльму, вўліцы, газбўку, галавасцік, галавачбў, галагўн, галень, гальеско, гамбнка, гамуз, гамўс, ганьббвая, ганьббвы, ганьбовы, гўн, знайдў, лянўюцца, пабўдзіць, падлбгу, учбра, якўю
9 👁