лю, а ёсьці так сабе. Адна толькі мне да смаку — вягала: i поліўку люблю зь яе i мяса. Ст. В. ВЯРО'ПАУКА (вяропаўка) жан., лаянк. Тоўстая непрыгожая жанчына. Што ты, вяропаўка, вярзёш? Кам. ВЯРСТА' (вярста) жан. Капа сена. Цэлых дзьве вярсты сена сёньня табё наклалі, а ты кажаш, што мала. Р. Ч. ВЯРТЛГВЫ (вяртлюы), -ая, -ае, прым. Вёрткі. Мужыкі падумалі, што я здаўся таму барду, а не тбя тут было. Вяртлівы быў я вёльмі. Зноў вшярнуўся i ўжо як сеў на ягб, так не зьлес, покуль ён ні здаўся. Белар. ВЯРТУ'Н (вяртун) мужч. Жівавае дзідя. Ну i вяртун, ні мінуты не пасядзщь на мёсцы. Бяс. ВЯЧЭ'РАШНЯЕ (вячэрашняе) прым. Вячэрняе. Я. знаяде, малачкб стаўлю ў халодную ваду, каб не скісла. Гляньце, учарашняе вячэрашняе, a ня скісла. Белар. ВЯША'К (вяшак) мужч. Вешалка. Трэба палітб на вяшак павёсіць, а ты што кінуў ягб? Нар. ВЯШНЯ'К (вяшняк) мужч. Вясновае парася. У мянё парасяткі вешнякі. Кам. I Г А Б Е 'Л А К (г а б ё л а к) мужч. Г эбл ік. Е 'тым га б ёл к ам ш чэ д з е т мой га б л я в а ў. Р. П. ГАБЛЯНУ'ЦЬ (габлянуць), -у, -еш; зак. тр. Напісаць на скорую руку. Узяла i габлянула пісьмб, ні падумаўшы. Кам. ГАВЭ'НДА (г'авэнда) жан. Грамада. Цэлая г'авэнда людзёй на вуліцы, бачыце? Борк. ГАВЯ'ДА (гавяда) жан. Буйная рагатая жывёла. Ен наняўся гавяду пасьвіць. Уж. ГАЗУ'ЛЕЧКА (газулечка) жан. Газовачка. Мае два браты хадзілі ў школу, тут была валаоная чатырохклисдая школа. Карасшу не было, газулічку ету мама запиліць, яны пад гэнай газулічкай сьлёпяцца. Бяс
Дадатковыя словы
вадў, вярбпаўка, вяропаука, вяртўн, вўліцы, габлянўла, габлянўць, гавэнда, газўлечка, газўлічкай, газўлічку, запй, мінўты, падўмалі, падўмаў, пбкуль, тамў, тблькі, халбдную, чатырохклйс
5 👁