троба гаварыць, дык ён зусім бясслбуны: маўчыдь бы вады набраўшы. Граб. ВА'ДЗІЦЦА (вадзідца), -дж-у-ся, -дз-іш-ся; незак. тр, Сварыцца. Як вадзіліся тады, дык i цяпёр не размаўляюць. Зап. ВАДЗЯНГК (вадзянік) мужч. Вялікая драўляная конаўка. Маці, дзе наш вадзянік, памыцца трэба. P. Ч. ВАЖДА'ЦЦА (важдацца), -ю-ся, -еш-ся; незак. тр. Вазіцца. Нашто мне іваждацда з гэтымі пакалкамі. Кем. ВАЖКІ' (вашкё) толькі мн. Лейцы. Пацягні вашкё, не бачыш ці што: конь зварачае куды хоча. P. Ч. ВАКА'НЦА (ваканца) жан. Вакансія. Як будзя ваканца, то устрбідца на работу. В. В. ВАКУРА'Т (вакурат) прысл. Своечасова. Мы прышлі вакурат, не спазьніліся. Кам. ВАЛАВО'Д (валавот) мужч. Вяроўка, на якой водзяць жывёлу. Дзе ён толькі гэты валавод дзеў? Карову трэба вёсьці. Зап. ВАЗЯ'ЦЬ (вазяць), -му, -меш; незак. тр. Узяць. Во, вазяла кнігу i нічога вёдаць ня хоча. Кузьм. ВАЛАЧА'Й (валачай) зневаж. Валацуга. Дзе гэта ты па начах шляесься, валачай? Узеур. ВАЛАЧЫ'ЦЦА (валачыцца), -ч-у-ся, -ч-ыш-ся; незак. тр. Хадзіць дзе-небудзь без ніякай мэты. Цётка Юзэфа дык валочыцца ат хаты да хаты, быццам у сваёй хаце н|ма чагб рабщь. Сям. ВАЛБУ'ХА (валбуха) жан. Балячка, прышч. Наносі нёйкая валбуха ўсьсёла, баліць во. Бяс. ВАЛТУ'ЗІЦЦА (валтузідца) -дж-у-ея, -іш-ся; незак. тр. Займацца. Валтузілася, валтузілася зь Ім ды i кгаула, бо зрабіць не магу нічога. Раўч. ВАНГОФ (ванг'бр) мужч. Бугор. Пры мне, я якрас старажыў сёткі на берагу, дык упускалі ётых ванг'браў (іх сійчас называюць угры, а тады называлі ванг'бры). Пап. ВАФА (вара) жан. 1. Вараная ежа. Як я щ дад'ём
Дадатковыя словы
берагў, бясслбўны, бўдзя, вадзіцца, валавбд, валавбт, валбчыцца, валбўха, валтузіцца, валтўзідца, валтўзілася, вангбр, вангбраў, вангбры, дадём, магў, нанбсі, нічбга, тблькі, трбба, хбча
3 👁