БУЦЯ'Н (буцян) мужч. Бусел. На страсё буцян зноў зьвіў сабё гняздб. Узгур. БЫДЛЯ'ЧЬІ (быдлячы), -ая, -ae; прым. Кармавы (бурак). Ці павёрыш, нават былі быдлячыя буракі, ві* даць, многа навязьлі. Добра, што схадзіла. Яц. БЭНСЬ (бэньсь) мужч. Дзіця, народжанае дзеўкаю да замужжа. Гэта, кажуць, бэньсь у яё, a столькі ж гонару, недатрога, a цяпёр зь люляю займаецца. Узгур. БЭ'РЛЯЦЦА (бэрляцца), -ю-ся, -еш-ся; незак. тр. Перабіраць ежу, капацца ў ёй, шукаць лепшага. Чагб яму ні пастаў, ўсё рбуна бэрляецца. Кам. БЭ'КАЦЬ (бэкаць), -ю, -еш; незак. тр„ неадабр. Дрэнна чытаць. Міхалка не чытае, a бакае, але к'ап сёсь'ці ды павучыць трохі — ня хоча. Хал. БЭ'ЙБУС (бэйбус) мужч., неадабр. Лянівы чалавек (y адносінах да маладых людзей). Hy i бэйбус. Кблькі яму не кажы, а да ягб не даходзіць. Кам. БЭ'ЙСЮР (бэйсюр) мужч. Байструк. Гаўрылава дзёў. ка бэйсюра радзі'ла. I як ёта людзям у вочы глядзёць. P. Ч, БЯЗЛА'ДЗІЦА (бязладзіца) жан. Беспарадак. Такія ужо ў яе бязладзіца, уся гаспадарка хутка разваліцца. Кам. БЯЗРУ'ЧЧА (бязручча) ніяк., зневаж. Няспрытны, няўдалы ў рабоце. Зарас вазьму розгу дый па руках. Бязручча гэнае, усё ў яго з рук падая. Абы за што ўзяўся, так i паб'ё. Бяс. БЯРЭ'ЗАНЬ (Бярэзань) жан. Беразіна. Хто бачыў, на Бярэзань аўтобус ішоў ці не? Чыж. БЕРАЗАВРК (бяразавік) мужч., збор. Бярозавыя дровы. Я сабё i бяразавіку прывязу, на што мне гэты асшьнік. Кам. БЯСКЛЕ'ПАЧНЫ (бясклёпачны) прым., неадабр. Няўважлівы. Такі ўжо бясклёпачны мой чалавёк, ня бачыць, што пад носам робідца. Дук. БЯССЛО'УНЫ (бясслбуны) прым. Маўклівы. Як
Дадатковыя словы
аўтббус, быдлячьі, бязрўчча, бяразавікў, бясклепачны, бясслбўны, бясслоуны, вазьмў, вбчы, гбнару, дахбдзіць, мнбга, недатрбга, пабё, прывязў, радзіла, рббідца, рбўна, сёсьці, трбхі, хбча, хўтка
6 👁