Так стукнулася лобам ап шапку, што іскры з вачэй пасыпаліся. Р. Ч. ШАПЯЛЯ'ТЫ (шапяляты) прым. Шапялявы. Вунь пайшоў Даніла шапяляты, ня лячылі, так i застаўся. Папл. ШАПЯТЛГВЫ (шапятлгвы) прым. Гл. шапяляты. Ен нічога хлапёц, але трошкі шапятлівы. Кальч. ШАРАВАФКА (шараварка) жан. Абавязковыя работы па ўпарадкаванню дарог. Пры Польшчы на шараварку гналі. Цяр. ШАРАХО'НЩЦА (шарахоніцца), -ю-ся, -іш-ся; незак. тр. Ганарыцца. I чаго толькі так шарахоніцца, i ў другіх дзёці вучацца не горш, пяцёркі прыносядь, a каб хоць хто хвалі'ўся. Не, маўчаць. Узеур. ШАРВАФКУ АДРАБЛЯ'ЦЬ. Працаваць абы-як. Рббіць, усё роўна як шарварку адрабляе. Уж. ПІАРПА'НКА (шарпанка) жан. Саматканая дарожка з тоўстай пражы. Даўнёй у мянё была самадзёлачная шарпанка, вось дбуга ляжала, i зносу ёй не было. P. П. ШАРСТУ'Х (шарстух) мужч. Спадніца ў зборку. Абула новыя вятруфкі i шарстух надзёла новы, у кінб зьбіраецца. Борк. ШАРУДЗІ'ЦЦА (шарудзіцца), -дж-у-ся, -дз-іш-ся; незак. тр. Збірацца, прыбірацца. Шарудзіцеся, дзёўкі, вечарынка пычынаецца. Ліс. ШАРШО'ТКА (шаршотка) жан. Іголка вялікіх памераў. Не мёўшы шаршоткі, кбудры не падшем, бо гэтымі іголачкамі нават не праткнёш навылёт. Узгур. ШАРХУ'БЛІК (шархублік) мужч. Рэблік. А ты яго шархублікам, a тадьі вуравень прыстаў, ці рбуны. P. Ч. ШАСТАКО'Л (шастакол) мужч. Частакол. Абгарадзіла я шастаколам увёсь агарод, а то чужыя куры лазілі. P. Ч. ШАТЬГНКА (шатынка) жан. Сацін. Прывёзьлі ў магазін дужа красівую шатынку. Трэба будзя на плацьце набраць. Бяс. 9 3»к
Дадатковыя словы
агарбд, адрабляць, бўдзя, вятрўфкі, вўравень, вўчацца, дбўга, дўжа, знбсу, кбўдры, кўры, лббам, прынбсядь, піарпанка, рбўны, стўкнулася, тблькі, хваліўся, шарахбніцца, шарахонщца, шарстўх, шархўблік, шархўблікам, шаршбтка, шаршбткі, шастакбл, шастакблам, ігблачкамі
13 👁