Матэрыялы для слоўніка мінска-маладзечанскіх гаворак (1977). Сшытак 3. М. А. Жыдовіч

 ◀  / 145  ▶ 
ЧАГО'СЬ (чагось) чащ. ЧагосьцІ. Чагось гэта твой сябра прыходзіў? Узгур. ЧАЛАВЕ'К (чалавёк) мужч. Муж. Пачакайце, зарас мой чалавёк прыдзе. Кам. ЧАЛЕ'СНІК (чалёсьнік) мужч. Куток каля печы, дзе стаяць вілкі, качарга, чапяла i іншае хатняе начынне. А'лка, чагб ты сьмёцьце ўсё ў чалёсьнік зьмятаеш? Бачыш, ужо сколькі яго там сабралаея, глядзі, скора i мьгшы могуць завясьціея там. Бяс. ЧАЛЯ'ДНІК (чаляднік) мужч. Шавец. У майгб cyсёда ранёй бацька чаляднікам быў, спраўныя боты paбіў. Кам. ЧАМО'Т (чамот) мужч. Невялікае памяшканне, дзе захоўваецца ежа. Усё ядзёнае мы ў чамот ставім. P. Ч. ЧАПЯЛЯ' (чапяля) жан. Чапяла. Вазьмі скавараду чапялёй, а не анучай. P. Ч. ЧАПА'ЦЬ (чапаць), -ю, -еш; незак. тр. Чапляць. Укінім у ніт, a тады ўкінім у бёрда, тады чапаім гэтыя нітьг, a ўнізе панажы. Сколькі нітоў, толька панажоў чапа* ім: чатыры ніты, чатыры панажы. Пап. ЧАРАНО'К (чаранок) мужч. Качарга. Ты бы ходь чаранком вугаль сь пёчы выграбала, ды потым кубёлак прынёсла. Крок. ЧАРО'ДЗЬ (чароць) жан. Чарга. Станавіся ў чароць, а я гляну, што даюць. Меч. ЧАРПА'ХА (чарпаха) жан. Чарпак. A ў нашай бабулі чарпаха яшчэ спрытна ў руках ходзідь. Даўг. ЧАРЭ'МУХА (чарэмуха) жан. Чаромха. У мінё ў гароччыку чарэмухі многа расьцё. Кам. ЧАРЭ'ННЕ (чарэньне) ніяк. Чарэнь. Ну чагб ш ты залёз на чарэньне, кап спаліцца? А тады плакадь будзеш, што. баліць. P. Ч. ЧАУСО'ЧАК (чаусочак) мужч. Чыгунок. Хутка выхапі чаусочак сь пёчы, зварылася ўжо бульба. Кузьм. ЧАТЧАВГК (чатчавік) мужч. Падабабак. Чатчавікбу у гэтым годзе — зьбірай не зьбярэш. Бяс
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

алка, анўчай, бабў, бўльба, гбдзе, мнбга, прыхбдзіў, рбччыку, скаварадў, скблькі, тблька, хбдзідь, хўтка, чагбсь, чалавек, чалеснік, чамбт, чаранбк, чаранкбм, чарбць, чародзь, чарэнне, чатчавікбў, чаусбчак
7 👁
 ◀  / 145  ▶