Матэрыялы для слоўніка мінска-маладзечанскіх гаворак (1977). Сшытак 3. М. А. Жыдовіч

 ◀  / 145  ▶ 
СА'ХАРНІЦА (сихарніца) жан. Гарэлка, выгнаная з цукру. Ад гэтай сахарніцы вельмі галава балщь. Бяс. СА'ЧАК (сачак) мужч. Жакет. Адзень сачак i шатыноўку, яна табе да твару. Пал. СВАДНЯ' (свадня) жан., неадабр. Пляткарка. I што ета за жанчына? Усё сплётні свадня разносіць. Р. Ч. СВІСТУ'ЛЬНІКІ (свістульнікі) толькі мн. Малыя дзеці. Гэтыя еьвістулынікі толькі круцяцца пад рукамі. Д ам. СВО'ЙЧЫК (свойчык) мужч. Трубка палатна. У маё кумы яшчэ два свбичыкі палатна. Кам. С Е 'Р Ч Ь ІК І (сёрчыкі) толькі мн. Запалкі. На васімнасьця капеяк дам сярчьгкбу.— Васімнасьця пушак можа я i ў сумку ні ўлажу. А можа й зьмейеьцяцца? Ст. B. СІНЮ'ХА (сінюха) жан. Грыб-паганка. Нікуды ён не варты, нават у грыбах не разьбіраецца якія добрыя, ciнюх назьбіраў i цешыцца. Узгур. СІТЦО' (сітцб) ніяк. Сузор'е Дзевы. Наш настаўнік гаварыў, што гэта відаць на нёбе Сітцб, а як па-вашаму — ня вёдаю. Бар. СГУЧЫК (сі'ўчык) мужч. Дзірван. Выпусьцілі коней на сіўчык, хай троху папасьвяцца. Дубр. СКА'ЗУВАЦЬ (сказуваць), -ю, -еш; зак. тр. Казаць. У нас сказуюць па-рознаму, але ш ні ўсе. В. B. СКА'БКІ (скапкі) адз. скабка. 1. Пасечаныя рэбры парсюка. Трэба зжарыць скабак c пяць i хопіць нам. Прудз. 2. Стрэмка. Загнаў скапку ў палец, баліць натта. Чар. СКАКУ'ХА (скакуха) жан. Жанчына, якая любіць танцаваць. Hy i скакуха ш Касьцючыха была. Hi адньг танцы без яе не абходзіліся. Бяс. r СКАРА'Ч мужч. Ручнік для выцірання рук. Дачушка, витры рукі скарачом. Кам. CKAPO'MHIHA (скаромнііна) жан. Сала, тлушч. Хоць бы доў якую скаромніну, ато паставіў сухую картошку. Кам
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ckapomhiha, абхбдзіліся, вйтры, дачўшка, дббрыя, еьвістўлынікі, кбней, крўцяцца, мбжа, нікўды, па-рбзнаму, пўшак, сахарніца, свбйчыкі, свістўльнікі, сйхарніца, скабкі, скакўха, скарачбм, скарбмніну, скарбмнііна, сузоре, сухўю, сярчьгкбў, сўмку, трбху, хбпіць, ўлажў
9 👁
 ◀  / 145  ▶