КІЖЛА'ТЫ (кіжла'ты) прым. Непаваротлівы, нязграбны. Кджла'тая я ўжо, дачу7шка, куды7 мне, то'лькі яшчэ7 з ё'мкай каля7 пе7чы. Бр. КШ (кій) мужч. Пачатак кукурузы. Атпра'вілі сваі'х дзяце'й кіі7 зьбіра7ць, яны7 ж лю'бяць іх есьці/ка'жуць сма7чныя. Нем. КІЛІ'РАВАЦЬ (кілі'раваць), -ру-ю, -ру-еш; незак. тр. Кіраваць. Ся'ду на матацьТкал ды бу7ду за руль кілі7раваць. В. B. КІФПА (кі'рпа) жан,, лаянк. Кірпаты нос. В'ытры сваю7 кі7рпу смарка'тую, а то так дам, што бу'дзяш ве7даць. В. В. к КІ'СЛЯ (кі'сьля) жан. Г л. квась. Прышла' да цябе7 кі'сьлі мо яко'й пазы'чыць, так захаце'лася, аж не магу7 ўтрыма7цца, а до'ма нічо'га не застало'ся, дзе7ці пачы'сьцілі. Кальч. КІСЛЯ'К (кісьля'к) мужч. Кдслае малако. Дава'й-ка паядзімсё'ньня кісьляку7 з бу'льбай, што астала'ся, i не бу'дзем печ распа'льваць. Калод. КГСЦІ (кі'сьці), -у, -еш; незак. тр. Кдснуць. Так i зрабі'ла, то пра'ўда — малако7.не ста7ла кі'сьці. Ніз. КЛЕ'НІЧЫ (кле'нічы) толькі ў мн. Праклёны. Hi памага'юць твае7 кле7нічы, ты яго кляне7ш, a ён таўсьце'я. Цял. КЛУ'МПЫ (клу7мпы) толькі ў мн. Дзеравяшкі. Я ле'пій любі'ў клу'мпы, сам іх рабі'ў: c старо'й халя'вы верх, дзераўля'ная падо'шва. I нага7 суха7я, i до'бра. Бялар. КЛУ'СТАСЦЬ (клу'стасць) жан. Тлушч, сала. Сяда'йце ра7зам з дзе7цьмі бліны7 з клу'стасьцю е'сьц-і. Hap. КЛКУБА.(клю'ба) жан. Прылада для вымярэння таўшчыні цёсу. Не ве7даю, як яшчэ7 назва'ць гэ7то, а мы завё'м клю'ба, вымяра'ем клю'бай. Мік. 6 Зак