ЗІМАЗЯЛЁ'НКА (зімазялё'нка) жан., бат. Лазаніца. Зімазялё'нак мно'га каля сенако'су, у іх жо'ўтая кра'ска. Малм. ЗІМНАТА' (зімната') жан. Холад. Вы'яла во'чы гэ'на зімната', i на двары' зі'мна, i ха'ту нія'к не нагрэ'іш. Так. ЗЛАДЫЯ'НІН (зладыя'ніін) мужч. Злачынец. «Вы, зладыя'не, не тым займа'ецеся»,— выступа'ў аграно'м. Бялар. ЗЛА'ШЧА (зла'шча) прысл. Асабліва. Сёньня зла'шча до'брая паго'да, даўно' тако'й не было', усё дошч ды дошч, ды ве'цяр. Бр. ЗЛЕ'ЦІЦЬ (зьле'ціць), -чу, -іш; зак. тр. Падагрэць. Ой, пачака'йце, я вам хоць ваду зьле'чу, а то ш на ма~ ро'зе бу'дзе хо'ладна абмыва'ць зако'латага каба'нчыка. Клет. ЗЛО'МАК (зло'мак) мужч., зневаж. Гультай. Ці ж гэ'та дзе'ўка? Гэ'та ж зло'мак не'йкі: лк/дзі з грабля'мі на сенако'с, a яна спаць ды спаць. Люц. ЗЛУЗА'ЦЦА (злуза'цца) зак. тр. Аблупіцца. Падло'га ўся злуза'лася, бо, ве'дама, яка'я гэ'та кра'ска. Дук. ЗЛЫНЬ (злынь) жан. Гарэлка, самагон. A ці не ад Наста'сінай злы'ні ў цябе' галава' трашчы'ць? Юр. ЗЛЮ'ЧЫ (зьлк/чы.) прым. Вельмі злосны. Дзет твой сё'ньня зьлю'чы. Клет. ЗМАЛЕ'НЦЯ (змале'ньця) прысл. Змалку, змаленства, з дзіцячых гадоў. 3 васьмі' тот кру'глая сірата', хто мяіне' шкадава'ў, хто мяне' шаінаіва'ў? Што я вы'страдала змале'ньця! Сав. ЗМАРО'ЗІЦЬ (змаро'зіць), -жу, -іш; зак. тр. Расказачь пра неверагоднае. Едзь сюды'! Ідзі' што-не'будзь змаро'зь, даўно' мы цябе' ні слу'халі. Раскажы' пра той касаго'р, што гато'ў паляце'ць, ды ты яго дзе'ржыш мо'цна. Бялар