ЗГНЯСЦГ (зшяоці'), -у, -еш; зак. тр. 1. Вырабіць што-небудзь з малака. Хаця' й ма'ла было' малака', але ўсё ж згняла' сыро'к. Мач. 2. Стаўчы. Ба'цька загада'ў згнясьці' бу'льбу, a тады' залі'ць са'лам, вось я i стара'юся. Чэрв. ЗДАРАВЕ'Ц (здараве'ц) мужч. Здаравяк. Во ў мяне' ўнук ё, здараве'ц такі', рабі'ць усё ўме'я. Typ. ЗДАРО'УКАЦЦА (здаро'ўкацца), -ю-ся, -еш-ся; незак. тр. Вітацца. Хар., Жор. Мы зь ім то'лька здаро'ўкаямся, a гавары'ць ня гаво'рым. Дук. ЗДЬІ'РДЗІЦЦА (зды'рдзіцца), -джу-ся, -дзіш-ся; зак. тр. Памерці. На'ша каро'іва даўно' ўжэ' зды'рдзілася. Дук. ЗДЭ'ЦЦА (здэ'цца) безасаб.; незак. тр. Здаецца. За што ён так на мяне' крычы'ць, я ш, здэ'цца, нічо'га яму' ні зрабі'ла. Цял. ЗЕ'ЛЛЕ (зе'льля) ніяк., толькі ў адз. Водарасці. Paне'й рэ'чка чы'стая была', a цяпе'рака зарасла' зе'льлям. В. B. ЗЕ'ДКІ (зье'ткі) толькі ў мн. Аб'едкі. Усё ле'пшая гасьця'м паста'вілі, a дз'цям зе'ткі. Цял. ЗЕЛЯЗНЯ'К (зялязьня'к) мужч. Рыдлёўка. Трэ'ба асадзі'ць зялязьня'к, злама'лася дзяржа'ньня. Дук. ЗЕЛЯНУ'ХА (зеляну'ха) жан. Каша з недаспелых гарбузоў. Ня еш гэ'ту зеляну'ху — жыво'т забалі'ць. Ужо' глянь — зяірня'ты на'ват не адста'лі ад мя'каці. Уз. ЗЕ'НКІ (зе'нкі) толькі ў мн., зневаж. Вочы. Вы'тарашчыла свае' зе'нкі, га'дзіна така'я. Кухц. ЗЖА'ГЦІ (жжа'хці)і -ну, -еш; зак. тр. Спаліць. Усю' вё'ску не'мцы жжа'хлі, ні адно'й ха'ты ні застало'ся, ні аднаго' ку'сьціка. B.B. ЗЗА'МАЛАДУ (зза'маладу) прысл. 3 маладых гадоў. Я зза'маладу прывы'кла рабі'ць акура'тна. Дук