ДАРЭ'СЦІЦЬ (дарэ'сьціць), -шчу, -ціш; зак. тр. Зламаць. Не сяда'й на казьлы' (лавачка), бо зусі'м дарэ'сьціш іх. Чаша. ДАСА'ДНЫ (даса'дны) прым. Непрыемны (аб чалавеку). Вот ён даса'дны, хоць з до'му ідзі'. Турэц. ДАСТА'НУ (да ста'ну) прысл. Па фігуры. Я хачу' пашы'ць пла'цьця да ста'ну. Цял. ДА'УНАЕ (да'ўнае) субст. Мінулае, даўнейшае. Гэ'та ш трэ'ба ўсё гэ'та да'ўнае ўзнаві'ць. Рат. ДА'УНІЦЬ (да'ўніць), -ю, -іш; незак. тр. Зацягваць якую-небудзь справу. Паду'маць то'лькі, i чаму' гэ'та яны' да'ўняць яго' лячы'ць! Мядз. ДАФАКДО'ВЫ (дафакто'вы) прым., перан. Слабы здароўем. Яму' ш пе'кло! Дзьве кабе'ці ў хаці, а ён усю' ба'пску рабо'ту ро'біць: адна' на адмо'м ло'шку ляжы'ць, сто'гня, друга'я — на дру'гом. Ну, то адна' хоць стара'я, а то й малада'я, а така'я дафакто'вая, з бальні'цы не выла'зіць. Сав. ДА'ХАУКА (да'хаўка) жан. Мехавое паўпаліто. Трэ'ба не'як да'хаўку пастро'іць, сьпе'раду i каля' кішэ'няў уся' шэ'рсць вы'цярлася. Дук. ДАЦЬХАДАЛА'. Уцячы. Ён мо'жа даць хадала' ад любо'й рабо'ты, такі' ўжо ўрадзі'ўся. В. В. ДАЧА'НКА (дача'нка) жан. Пляменніца. Е'ду да сваё'й дача'нкі, завязу' кі'лю цуке'ркаў. Сл. ДАЧУ'ХНА (дачу'хна) жан. Дачка. Дзе ш мая' дачу'хна дзе'лася, ўжо згі'нула з ваччу'. В. B. ДАІПЧА'НКА (дашча'нка) жан. Мера вагі ў 24 кг. Узвалі'ў я на пле'чы дашча'нку пытлё'ўкі i паплё'ўся дамо'ў. Typ. ДАШЧЫТЛА' (дашчытла') прысл. Дашчэнту. Ха'га згарэ'ла дашчытла', ні маглі' адратава'ць. Cae. ДЗЕВЯСІ'Л (дзевясі'л) жан. Дзівасіл. Гэ'та ш дзевясі'лу звары', вот i про'йдзе ўся твая' хваро'ба. Кухц