АГІО'ЛАК (апо'лак) мужч. Бакавая дошка. Жор., Хар., Дук., Цял. Вазьмі' апо'лкаў да адгаірадзі7 кату7х сьвіня'м. Ляхі. АПСУНА (апо7на) жан. Веласіпедная шына. Не'дзе на палаві7не даро7гі апо7на ло'пнула, дык я наза7д вярну'ўся. Kpyc. АПОФА (апо7ра) жан. Корм для каровы, у саставе якога мякіна, мука i іншая труха, палітая цёплай вадой. Апо'ру жывё'ле трэ'ба вы7ліць, а то засты'не на хо'ладзе корм, пры7дзецца сячы7 гэ7тую мякі'ну сяке'рай, ды i мука7 сапсуе7цца. Уз. АПРА'ВІЦЬ (апра'віць), -ўлю, -віш; зак. тр. 1. Аблупіць яйка. Дава'йце, я яйко7 сама7 апра'ўлю, навучы7ла ма7ма. Кальч. 2. Адгарнуць пясок з бульбы, якую прысыпала, калі абганялі. A тады7 паганя7лі бу7льбу i апра7вілі. Рат. АПРАНА7ХА (апрана7ха) жан. Верхняя старая вопратка. Цял., Жор., Хар. Падымі7 аіпратіа'ху, усядно7 ш ты яе адзе'няш. Дук. АПРАТА7ХА (апрата7ха) жан. Гл. апранаха. Вазьмі7 апрата7ху яку7ю, а то сьве7ціш тут го7лым де7лам, пасаро7мялася п. Ляхі. АПРАТА7ЦЬ (апрата'ць), -y, -аш; зак. тр. Прыбраць. Сіпача'тку трэ7ба ха7ту апрата'дь, a по7тым ужо7 гасьце'й чака7ць. Boŭp. АПРО'Ч (апро'ч) прысл. Асобна. Ой, i не кажы7це, як сын з ба'цькам пасвары7ліся, дык апро7ч жыву'ць. Пал. АПРЫ7Ц (апры7ц) прын. Акрамя. O, апры7д гэ7тых грахо7ў у яе7 яшчэ7 i другі7х мно7га. Яна7 гэ7та ве'дая, таму7 i маўчы7ць. Рум. АПСЭ7САМ (апсэ7сам) прысл. Раптам. Што ты гэ7дак апсэ7сам наляде'ла, ні мо7жаш сказа7дь па-лю7дку, ці што? Ляхі