АНГЕ'ЛЫІІЧЫНА (анге'лыдчына) жан. 1. Англія. Пятро'к у вайну' папо'ў у Анге'лыдчыну, там i застойся. Дук. 2. Парк, разбіты па-англійску. Пры па'ну анге'лыдчына была' вялі'кая, на'ват грыбы' i я'гады расьлі'. Дук. АНДУЛЯ'ЦЬІЯ (андуля'цыя) жан. Завіўка. Бач, з яко'й андуля'цыяй прые'хала з го'рада: галава', як у барана', уся' ў кучара'вых кадяка'х. Клет. АНРА'МАНТ (анра'мант) мужч. Арнамент. Прыно'сіць міне кавё'р югасла'ўскі, зялё'нянькі. Але'і, го'ры, до'мікі такі'я на ім. Анра'мант такі' ўкругаву'ю, фрэ'нзьлі. Залес. АНУ'ЧНІК (ану'чнік) мужч. Чалавек, які збірае анучы. Жор., Хар., Дук., Цял. Авэнянё' ану'чнік е'дзя, ідзі' аіну'чы здай, мо'жа со'ды кры'ху дасць ці мыла. Ляхі. АНЯГО'Ж (аняго'ш) часц. Ага,— На'дзя, a На'дзя, у кіно' по'дзеш?— Аняго'ш, аш сьме'шна, што пыта'есься. Касц. АПАЛГВА (апалі'ва) жан. Патэльня. По'ўную ж апалі'ву мя'са насма'жылі, бу'льбы навары'лі, чаго' то'лькі там ні было', усе' паде'лі. Oč. АПАНЧА' (апанча') жан. Доўгае адзенне (сукенка, паліто i г. д.). Няўжо' ты ў гэ'тай апанчы' ў лю'дзі по'йдзеш? Дзяр. АПАРО'ЦЬ (апаро'ць), -y, -аш; зак. тр. Знайсці. Адшукаць. Hy, i хто ж гэ'та ду'маў! Так до'бра схава'ла, a ён апаро'ў! Кн. АПЕРАЗА'ЦЬ (апяраза'ць), -жу, -жаш; зак. тр. Модна ўдарыць. Ня чада'й ты яе', а то як апяражу' папру'гаю, дак атста'няш. Дук. АПЕШАКА' (апядіака') прысл. Пехатой. Так надае'ла на куро'рці, што, здэ'цца п, апяшака' пашла' дадо'му. Цял
Дадатковыя словы
алеі, ангелыдчына, ангелыдчыну, ангелыіічына, андуляцыя, андуляцыяй, андуляцьія, анрамант, анучнік, анягож, анягош, апаліва, апаліву, апароць, апароў, аперазаць, апяразаць, атстаняш, аінучы, бульбы, вялікая, горада, горы, гэта, гэтай, дадому, добра, домікі, думаў, едзя, здэцца, зялёнянькі, кавёр, кадяках, крыху, курорці, кучаравых, людзі, можа, мяса, наварылі, нават, надаела, надзя, насмажылі, паделі, пану, папоў, папругаю, подзеш, пойдзеш, поўную, прыехала, прыносіць, пытаесься, пятрок, соды, схавала, сьмешна, такія, толькі, фрэнзьлі, чадай, югаслаўскі, ягады, якой, ўкругавую
9 👁