ШЧАБО'УКНУЦЬ (шчабо'ўкнуць), -у, -еш; зак. тр. Неспадзяваіна кінуцца ді кінуць у ваду. Я й ні згле'дзела, як гэ'ты хло'пяц шчабо'ўкнуў у са'жалку. Цял. ШЧЫКО'ТЫ (шчыко'ты) толькі ў мн. Шчыкотка. Я ве'льма баю'ся шчыко'таў. Цял. ШЧЭТКА (шчэ'тка) жан. Шчотка для часання лёну. Шчэ'ткі з шчацЕньня шы'лі, насма'лівалі i часа'лі лён. P ŭ t. ШЧЫКЕ'ТЫ (шчыке'ты) толькі ў мн. Плот. Сё'ньня Га'нна вяла' ма'ці пад шчыке'ты пасядзе'ць. В. B. ШЧЭ'ЛКА (шчэ'лка) жан. Шчыліна. Пол зусі'м paзышо'ўся, адны' шчэ'лкі. Уз. ШЧЭ'ЛЯПЫ (шчэ'ляпы) толькі ў мн. Сківіцы ў жывёлы. C шчэ'ляпамі ва'рьш капу'сту, бураке'. Цял. Я Я'ВАР (я'вар) мужч. Aep. Усе' бераге' абрасьлі' я'варам. В. B. ЯГА'ЦЦА (яга'цца) незак. тр. Брыкацца. У майго' сусе'да каро'ва не'йкая дурна'я — на дзяце'й яга'ецца. P. Ч. Я'ГРУС (я'грус) мужч. Гл. ягрэст. Я'грусу навары'ла? Чаму' не? Ты ж ве'даеш, што я люблю'. Сл. ЯГРУ'СТ (ягру'ст) мужч. Гл. ягрэст. Што там po'біш? Ягру'ст жа яшчэ' не пасьпе'ў. Вішн. ЯГРЭ'СТ (ягрэ'ст) мужч. Агрэст. Ягрэ'ст дро'мны сё'лета. Бялар. ЯДАВІ'ТЬІ (ядаві'ты) прым., перан. З'едлівы. Ма'ці ядаві'тая, ні змо'ўчыць, ты яе' зачапі', насы'пля. А сыін свары'цца ня ўме'я. Cae. ЯДЗЕ'НАЕ (ядзё'нае) субст., прым. Ежа, тое, што можна есці. Гэ'та ўсё ядзё'інага, што расьце'ць на агаро'дзі. Рат
Дадатковыя словы
paзышоўся, poбіш, агародзі, баюся, варьш, ведаеш, вельма, ганна, гэта, гэты, дзяцей, дромны, дурная, згледзела, зедлівы, змоўчыць, зусім, капусту, карова, маці, наварыла, насмалівалі, насыпля, нейкая, пасьпеў, пасядзець, расьцець, сажалку, сварыцца, суседа, сёлета, сёньня, хлопяц, часалі, шчабоукнуць, шчабоўкнуць, шчабоўкнуў, шчыкеты, шчыкотаў, шчыкоты, шчэлка, шчэлкі, шчэляпамі, шчэляпы, шчэткі, шылі, явар, яварам, ягаецца, ягацца, ягрус, ягруст, ягрусу, ядавітая, ядавіты, ядавітьі, ядзенае, ядзёнае, ядзёінага, ўмея
7 👁