ПРЫГРЭ'БНІК (прыгрэ'бнік) мужч. Памяшканне над пограбам. У прыгрэ'бніку гуркі' стая'ць у бо'чцы i пах чува'ць аж на дварэ'. Мік. ПРЫЗЫВА'ЦЬ (прызыва'ць), -ю, -еш; незак. тр. Запрашаць. Нас прызыва'лі на каля'ды на ё'лку ў дом па'нскі. Кухц. ПРЬГКАЛАТКА (пры'калатка) жан., толькі ў адз. Мачаінка. Зь яе'ц пякуць.пры'калатку. Рат. ПРЬГКАРАЦЬ (пры'караць) прысл. Караткавата. Ба'чыш, от пры'караць. Па ко'лькі яна' бра'ла на фіра'нкі? Сав. ПРЫ'КЛАДНА (пры'кладна) прысл. Складна. Ох, як яна' пры'кладна гаво'рыць. В. B. ПРЬІКЛЬІ'ПАЦЬ (прыклы'паць), -ю, -еш; зак. тр. Прыйсці. Нахадзі'ўся па ле'се, што лець прыклы'паў. Уз. ПРЫКУШМЭФЫЦЦА (прыкушмэ'рыцца), -у-ся, -ыш-ся; зак. тр. Падхадзіцца, упыніцца з дамашняй работай. Я тро'хі прыкушмэ'руся, i трэ'бо перабе'хчы на Жа'цяраў (назва вёскі на Стаўоцоўшчыне) — дзе'ло ест. C a e. ПРЫЛАБУ'НІЦЬ (прылабу'ніць), -ю, -іш; зак. тр. Пашкадаваць сардэчна, па-бацькоўску. Прылабу'нілі яны' Ка'цьку, апрану'лі, накармі'лі, сірата' ж яна'. Уз. ПРЬІЛУ'КА (прылу'ка) жан. Здарэнне. Бес прылу'к ты нія'к не абы'дзешся: то затрыма'еш каго', то пабе'шся без наго'ды. Уз. ПРЫМА'КА (прыма'ка) жан. Прымак. Што гэ'та за прыма'ка такі' няўда'лы? Ходзь бы што ўмеў рабі'ць, дык жа да'жа за страі'цяля ні наўчы'ўся. Бялар. ПРЫМЕ'ЦЬ (прыме'ць), -ю, -еш; зак. тр. Мець магчымасць. Ты ш кап прыме'ў, дак бы гэ'тых дзяце'й пае'ў. Цял. ПРЫМІРО'УКА (прыміро'ўка) жан. Прэмія. Цяля'тніцам к 8 Ма'рту прыміро'ўку далі'. Пяр