ўсе найграва'юцца, сьме'шкі стро'яць, а яму' ж усяго' хо'чацца — i пачу'ць i ўве'даць. Сав. НАКАЗА'ННЕ (наказа'ншя) ніяк. Пакаранне. Яму' наказа'ньня далі'. Цял. НАКА'Т (інака'т) мужч. Дарога, івыманічаная бярвенняімі. Па наха'ця ке'оша е'хаць,бо ён ве'льма павыбіва'ны. Дук. НАКЛАДА'ЦЬ (наклада'щь), -ю, -еш; незак. тр. Надзяваць. Накладзі' кашу'лю чы'стую. Варн. НАКЛА'СЦІ (накла'сьці), -ду, -дзеш; зак. тр. Надзець. Накла'ла но'вую суке'нку. Р. Ч. НАКЛЮ'НУТАЕ (еаклю'нутае) дзеепрым. Г л. назубленае. Кальч., Заб. Наклю'нутае се'мя адра'зу i са'дзім. Ляшч. НАЛАКТА'ЦЦА (налакта'цца), -чу-ся, -чаш-ся; зак. тр. Напіцца. Налакта'ўся во'ткі, чуць дамо'ў папо'ўс. Кальч. НАМЕТКА (наме'тка) жан. Кавалак тонкага кужэльнага палатна, які абмотвалі жанчыны вакол галавы. Гадо'ў мо сто наза'т насі'лі наме'ткі. Малм. У Шэ'вішчыне жанчы'ны накрыва'лі на гало'вы наме'ткі. Лапл. НАМГТУСЬ (намі'тусь) прысл. Спосаб вязання: вочка направа, вочка налева. У мяне' рукаві'цы зьвя'заныя намі'тусь. Быт. HAMO'T (намо'т) мужч. Гл. наметка. Намо'т шы'лі ca свайго' палатна' яшчэ' пры прыго'не. P. Ч. HAMO'TKA (намо'тка) жан. Гл. наметка. Намо'тку не'калі заму'жнія ба'бы насі'лі. Ніз. НАПАМКІ' (напамке') прысл. Hi ў галаве. Я паляджу', але' мне ні напамке' запыта'цца. Цял. НАПАЦЕ'НКУ (напацё'нку) прысл. Упоцемку. C ісіно' ішлі' напацё'нку, дык стра'шна было'. Варн
Дадатковыя словы
hamot, hamotka, адразу, бабы, вельма, воткі, гадоў, галовы, дамоў, еаклюнутае, ехаць, замужнія, запытацца, зьвязаныя, кашулю, кеоша, назат, найграваюцца, наказанне, наказаншя, наказаньня, накат, накладаць, накладащь, наклала, накласці, накласьці, наклюнутае, накрывалі, налактацца, налактаўся, наметкі, намот, намотка, намотку, намітусь, напаценку, напацёнку, насілі, нахаця, некалі, новую, павыбіваны, папоўс, пачуць, прыгоне, рукавіцы, садзім, семя, страшна, строяць, сукенку, сьмешкі, хочацца, чыстую, шылі, шэвішчыне, інакат, ўведаць
9 👁