ДНУ'ШКА (дну'шка) жан. Пагабляваная прадаўгаватая дошчачка, на якой крышаць капусту, буракі, сала i інш. Ня сто'ў дну'шкі на пры'іпяк, бо рассо'хняцца. Дук. ДО (до) прысл. Досыць. Харо'шы, до'бры дошч ноч хай палье' i до бу'дзе. Так. ДО'БРЫЦА (до'брыца) жан. Правы бок тканіны. На до'брыцу гэ'та матэ'рыя ве'льмі ш прыго'жая. Халм. ДО'ЙКА (до'йка) жан. Даярка. Дачка' была' до'йкаю, мно'га малака' надо'йвала, дак прэ'мію дава'лі ко'жны гот. Цял. ДОЛ (дол) мужч., разм. Магіла. Абе'даць далі' тыму што капа'лі дол. Цял. ДО'ЛЕ (до'ля) прысл. На зямлі. Не сядзі' до'ля, хало'дная яна'. Рак. ДО'ЛЯХ (до'лях) прысл. У зямлі. Ен даўно' ўж одо'лях ляжы'ць. Ямк. ДО'УЗАЗНЫ (до'ўзазны) прым. Вельмі доўгі. Caро'чка ў яе была' ве'льмі до'ўзазная. Дук. ДРАБАКАВА'ЦЬ (драбакава'дь), -ую, -уеш; незак. тр. Баранавадь вясною зямлю, узараную на зіму. Баранава'дь, або драбакава'ць, як трава', тады' разво'зяць гной i ару'ць. Гэ'та шчыта'едца, што по'ле раўну'іцца. Малм. ДРА'НКА (дра'нка) жан. Гл. бапка. Уста'віла на абе'т дра'нку. Жор. ДРАПЦЫ' (драпцы') толькі, ў мн. Вілкі з тупымі зубам! для насыпання бульбы. Драпцы' стая'ць пат пло'там, ідзі' наеыпа'й карто'флю. Бу'льба збуя'ла, прав драпцы' сы'пліцца. Лях., Шут., Варн., Заб. ДРАЦЬ (драць), -y, -эш; незак. тр. 1. Здрабняць на тарцы. Карто'плю драдь до'бра было' ў кадяло'к. 2. Кару з дрэва. Не'калі на ла'пці кару' дра'лі. 3. Ванітаваць. У майго' хло'пца, му'сіць, рабаке', бо прас усю ноч казлэў дроў. Дук. ДРА'ЧЫ К (дра'чык) мужч. Матыка з зубамі. Дра
Дадатковыя словы
caрочка, абедаць, абет, аруць, будзе, бульба, гэта, давалі, днушка, днушкі, добра, добры, добрыца, добрыцу, дойка, дойкаю, доле, доля, долях, доузазны, доўзазная, доўзазны, драбакавадь, драбакаваць, дралі, дранка, дранку, драчы, драчык, збуяла, кадялок, капалі, картоплю, картофлю, кожны, лапці, ляжыць, матэрыя, многа, мусіць, надойвала, наеыпай, некалі, одолях, плотам, поле, прыгожая, прыіпяк, прэмію, развозяць, рассохняцца, раўнуіцца, стаяць, стоў, сыпліцца, уставіла, халодная, харошы, хлопца, шчытаедца
14 👁