ДЖМЕЛЬ (джмель) мужч. Чмель. Джмель бо'лыны за пчалу'. Ніз. ДЗЕ'ЙКА (дзе'йка) жан. Чутка. Пу'сьцяць дзе'йку, ніто я паміра'ць бу'ду. Цял. ДЗІЧ (дзіч) мужч. Бародаўка. Дзіч сеў на са'май да.ло'ні i што рабі'ць? Ляшч. ДЗЯВО'ЧЫНА (дзяво'чына) жан., толькі ў адз. Адзенне дзяўчыны, якое яна бярэ з сабой, калі ідзе замуж. Дзяво'чыну ма'тка выбіра'е, калі' дачка' ідзе' за'муж. Варн. ДЗЯДО'К (дзядо'к) мужч. Прымітыўнае прыстасаванне для асвятлення хаты лучынаю: у калодачцы ўмацоўвалі палку, да верхняга канца якой прыбівалі дзве жалезкі (зубы), куды закладалі лучыну. А як жа даўне'й за лучы'наю жылі'? У кало'дачку, дзядо'к такі', даду'ць у зу'бы яму' лучы'ну i гары'ць. Cae. Д ЗЯ Д Ы ' (даядэ') толькі ў мн. Рэлігійны абрад, (Прысівечаны пашнанню мёртвых. На дзядэ', як паівячэ'раюць, ні прыбіра'юць ca стала', ка'жуць, мярцьвіцэ' оры'дуць е'сьці. Цял. ДЗЯ'ЛКА (дзя'лка) жан. Кавалак зямлі, якім надзялялі пры Полынчы малазямельных. Cae. У каго' зямлі' ма'ла было', a ісямя' вялі'кая, то дзя'лкай надзяля'лі. Ваўк. ДЗЯРБО'НІК (дзярбо'нік) мужч. Блін з дранай бульбы. Надзё'рла карто'плі на дзярбо'нікі, пра'ўда, ма'ла, бу'ду пячы' ко'лькі ёсьць, a пасьля' даба'ўлю. Бяс. ДЗЕРАВЯ'ШКІ (дзераівя'шкі). Гл. абіякі. Даўее'й былі' дзеравя'шкі, цяпе'р іх няма'. Вішн. ДЗЯРВЯ'НІКІ (дзярівя'нікі) мужч. Гл. абіякі. Бяс. ДЛЯ (для) злуч. Каля. Усю'ды ўзара'лі, то'лька для сянажа'ці пакі'нулі. Цял. ДНЕМ (днём) прысл. Удзень. Вот днём калі' малака' з 'ем. Дук
Дадатковыя словы
болыны, буду, выбірае, вялікая, гарыць, да-.ло'ні, дабаўлю, дадуць, даўеей, даўней, дзейка, дзейку, дзеравяшкі, дзераівяшкі, дзявочына, дзявочыну, дзядок, дзялка, дзялкай, дзярбонік, дзярбонікі, дзярвянікі, дзярівянікі, есьці, кажуць, калодачку, картоплі, колькі, лоні, матка, надзёрла, орыдуць, пакінулі, паміраць, паівячэраюць, праўда, прыбіраюць, пусьцяць, рабіць, самай, сянажаці, толька, усюды, цяпер, ўзаралі
17 👁