ШАМРЬГЦЬ (шамры'ць) незак. тр. Шамаціць. Блонь купі'ла гэ'ту, што шамры'ць. Дук. ШАМШАЛГ (шамшалі') толькі ў мн. Бульба, якая зімавала на полі. Каро'вы в'ыгналі на по'ле шамшалі' е'сьці. Кар. ШАР (шар) мужч. Рад. Зірне'ш у вакно', дак два шарэ' буды'нку. Цял. ШАРА'К (шара'к) мужч. Тканіна, у якой аснова парцяная, a ўток суконны; спадніца з такога матэрыялу. Шаіраюі' іпрыго'жыя, шадаі'цы з ііх не трэ'ба было' i кра'ісіць P. Ч. ШАРА'ЧАК (шара'чак) мужч. Гл. шарак. Ране'й сну'юць шара'чаік, тікуць, таігды' i еладні'цу шара'чак заву'ць. В. B. ШАРАЧКО'ВАЯСПАДНІ'ЦА (шарачко'вая спадні'ца). Спадніца, пашытая з шараку. Ране'й дзе'ўкі, насі'лі шарачко'выя спадні'цы. Ваўк. У шарачко'вых спадні'цах асно'ва цё'мная, a патыка'ньне сьве'тлае. P. П. ШАРГАНУ'ЦЬ (шаргану'ць), -у, -еш; зак. тр. Падерин Сярні'чкаю ап карабо'к шаргану'ць i загары'цца. Бяс. ШАРКЛ' (шаркі') толькі ў мн. Гл. лонка. У нас у шаркі' мо'ркву са'дзяць. Папл. ШАРПІ'НКА (шарпі'нка) жан. Фабрычная тканіна іклетку. Заб., Паал., Ніз., Пр. ё с ь і ць i цяіпе'р шарш'нка кле'тачку, як у радну' тка'ная. Шут. ШАРЭ'Ш (шарэ'ш) мужч. Вельмі тонкі шурпаты слой снегу. Ры'ба ні хо'ча лаві'цца, як на рацэ' шаірэ'ш. Дук. ШАСТЭ'РНЯ (шастэ'рня) жан. Цыстэрна з-пад малака. Шастэ'рня тры то'ны, i паўтары' ў бідо'нах, на во'лыны за'ікуп бяру'ць, малака' іміню'го, акют даігле'діжаны. Cae. ШАСЦЯРЬГК (ішаісьцяіры'ік) мужч. Шэсць коней, запрэжаных у карэту. Шасьцяры'к запражэ' i е'дзя. B. B