ШТАНДАРЫ толькі мн. бык (anopa). Сматра які мост, як вялікі, то ставяць i восім штандараў (Хізы, Ветк.). // тое, што шандалы. Штандары само лепей каб з дубу (Прудок, Калінк); У маёй хаде мабуць штандары падгнілі, бо нешта асела (Хутар, Светл.); Па вуглах хаты ставяць штандары (Крынкі, Рэч.; Пянчын, Б.-Каш. + Багданавічы, Карм.; Баравікі, Светл.; Бялёў, Жытк.; Гарадзец, Раг.; Глінішча, Хойн.; Грушаўка, Hap.; Дзяміды, Ельск.; Кароткавічы, Жлоб.; Koсаль, Карм.; M. Аўцюкі, Калінк.; Піркі, Браг.; Раманавічы, Гом.; P. Шлягіна, Ветк.; Холмеч, Рэч.; Чаплін, Лоеўск.). Параўн. шкадары, шкандары. // фундамент (печы). Штандары пад печчу харошыя трэба (Быч, Карм.). ШТРЫ'ФЕЛЬ (ШТРЭ'ФЕЛЬ, ШТРЭ'ХЕЛЬ) м. гатунак (яблык). Штрыфель i баравінка паспяваюдь разам (Марозавічы, Б.-Каш.).; Яблыкі штрэхель такія бальшыя, красныя растуць (Пярэдзелка, Лоеўск.); Штрэфель — самыя лучшыя яблыкі (Насовічы, Добр.). ШТРЫ'ФЛІК м. планка (у разрэзе кашулі). Штрыфлік у кашулі малы (Бабовічы, Гом.). ШТУКАНТ м. штукар, жартаўнік. Вельмі ўжо ўнук штукант (Гарадзец, Раг. + Заспа, Рэч.).. ШТУПОУКА ж. шво (странное). Страчыць нада пад машынку, калісь звалі штупоўка (Дубраўка, Добр.). ШТУРХАЧ м. калатоўка. Еты кіёк, што б'юць масла, завуць у нас штурхачом (Заходы, Лельч.). ШТЬГКАЛЬ м., тое, што швардэлак. Калі б я з'еў добры штыкаль сала, дык напіўся б вады (Тульгавічы, Хойн.). Параўн. шмандэлак, шматок. ШТЫЛЬ м. выступ (у бярвеннях, які ўваходзіць у паз). Еты ж во выступ у бярвеннях сцяны i будзе называцца штылем (Піркі, Браг. + Гарадзец, Забалацце, Раг.; Крынкі, Рэч.); Глядзі, каб штылі падышлі да пазоў (Н. Гута, Гом.).. , ШУБАЛЬ выкл. у знач. выказн., тое, што шлёп. А я шубаль праз калёсы (Быч, Карм.)., ШУ'БІНКІ толькі мн. рукавіцы (з футра). Не забудзь узяць шубінкі, а то рукі ў лясу пакалеюць (Ясень, Карм.). ШУВЁЙНЫ прым. пусты, бесталковы (пра чалавека). Які ён шувёйны (Дубраўка, Добр.). ШУГАВЁИ м., неадабр. хлопец (пусты, бесталковы). Малодшы быў іх шугавёй (Ліскі, Рэч
Дадатковыя словы
бюць, зеў, шматбк, штурхачбм, шўбінкі
4 👁