Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1982). Частка 8

шшліць спадніцу. Нэма колы прышыват гузіка, прышчэпні шпонькай (Грушаўка, Hap.). Параўн. шпулька. 'ШПУГ м,, тое, што шпар I. Пол сцеліцца ў шпуг (Карма, Добр.)* Перш чым уставіць дно ў бочку, трэба выразаць шпуг (Уць, Добр.). ШПУТА ж. двік (драўляны). Васіль, зрабі некалькі шпугаў (Забалацце, Раг. + Грышы, Ельск.; Маркавічы, Раманавічы, Гом.; P. Шлягіна, Ветк.). Параўн. шпунтавід у 2 знач. ШПУ'ЛЬКА ж., тое, што шпонька. Дай шпульку струмку дастадь (Бялёў, Жытк.); Купі ў магазіне штук пядь шпулек (Багуцічы, Ельск.+Аравічы, Хвбинае, Хойн.; Харомцы, Акц.).//шпілька (y валасы). Валасы раней шпулькамі не заколвалі, a ўсё грабянцамі (Харомцы, Акц.-І-Бялёў, Жытк.). ШПУ'НДЗЕР г. гульня (дзяцей). Пойдзем у шпундзер пагуляем (Барталамееўка, Ветк.). ШПУНТАВІК м. 1. тое, што шпарбунік. Шпунтавік не ў кожнага бывае (Дубраўка + Ч. Буда, Добр.). Параўн. шпунтбунік. 2. тое, што шпуга. Шпунтавікі забі, то будзе добра (Пярэдзелка, Лоеўск.). / ШПУНТОУНІК м., тое, што шпарбунік. Пазы ў наліўініках выбіраюць шпунтбунікам (Бялёў, Жытк.). Параўн. шпунтавік у 1 знач. ШПУРОУКА ж. адзенне (верхняе). Нада пашыць новую шпурбуку (Забалацце, Раг.). ШТАКЁТ (ШТАХЁТ; ШТЫКЁТ, ШЧАКЁТ, ШЧАХВЁТ, ШЧЫКЁТ) м. плот. На штакёт павесь радзюжку (Грушаўка, Нар.); Вунь бачыце новы штахет, туды i ідзіце (Бялёў, Жытк.); У нас ва ўсіх пірад домам дзелаюць шчакёт, штоб цвяты ніхто ні мяў (Палессе, Чач.); Вунь Тарас свой гарод штыкётам абнёс (Кароткавічы, Жлоб.); Васіль добрым шчахвётам абгарадзіў двор (Засінцы, Ельск. + Забалацце, Раг.; Замосце, Калінк.; Зладзін, Маз.; Кажушкі, Хойн.; Насовічы, Добр., Неглюбка, Ветк.; Пярэдзелка, Лоеўск.; Салтанаўка, Б.-Каш.; Славань, Светл.; Стадолічы, Лельч.; Шылавічы, Чач.). ЩТАЛТНЫ прым. стройны. Яна была дзевіца шталтная (Перавессе, Ветк.). Параўн. шчыгульны. ШТАМБ м., бат., сад. ствол дрэва (ніжняя частка). Штамбы абязацельна ачышчаюць i беляць (Баравікі, Светл.). ШТАНАВЬГ прым. палатняны. Штанавбе ў куфар калісь лажылі (Грабаўка, Жытк