чаруе ўсіх, хто гляне на яго (Багуцічы, Ельск. + Пагост, Жытк.). . ЧАРВІВЕЦ м., толыіі адз., бат. бусельнік..Чарвівед двіде жоўтым цветам (Баравікі, Свётл.). ЧАРВЯТОК м. яблык (чарвівы). Пачкставала старая жмінда аднымі чарвятокамі (Любань, Акц.). ЧАРДАЧНІК м. злодзеш Ах ты, чардачнік чортаў, чаго тут ходзіш? (Белы Пераезд, Петр.). ЧАРНАПОЛ м., буд. падлога (ніжняя). А гета дошка на чарнапол пойдзе (Гардуны, Добр.). ЧАРНУ'ШКА ж. бат. цыбуля (пасенная). Чарнушку ўвосень збіраюць (Ціркі, Браг.). ЧАРОПКА (ЧАРЭПКА) ж. міска. Там дзесь у чаропЦы крыху мукі шчэ засталося (Буйнавічы, Лельч.); Вазьмі чарэпку да памуй, a тогды налівай крупнік (Івашкавічы, Петр.). ЧАРТА ж., буд. прылада (для выемкі пазоў). Трэба дастаць будЗе новую чарту (Людзінава, Петр.). ЧАРЫ (ЧЭРЫ) толыіі мн. соты. У вуллі было некалькі чараў (Івакі, Добр.); Адкладуе матка яечкі ў Вузу, i $та будуць чэры (Усох. Буда, Добр.). ЧАСОУКА ж. пасма ні'так у клубку. Калі клубок нібальшы, то ў ім будзе дваццаць часовак (Ларышчава, Добр.+Хізы, Ветк.; Холміч, Рэч.). Параўн. часбечка, чусбика. ЧАСОЕЧКА ж., памянш. да часбука. Во клубок, а часбечкі. адна на другую налажваюцца (Кароткавічы, Жлоб.).ў Параўн. чусбика. ; ЧАСУВАЦЬ незак. паміраць. «Наш сусед часуе»,— сказала маці (Нова-Куэнечнае, Лоеўск.). ЧАУС м., тое, што чавун. Я заўсёды ў чаўсе крупнік ваіру (КамароЫчы, Перт.). Параўн. чуган. ЧАУПА аг., зневаж. чалавек (неразумны). Хадора самая настаяшчая чаўпа, нічога ні кумекае (Палессе, Чач.). ЧАУПЁНЬ аг., зневаж. пустамеля. Чаўпёнь нейкі, меле нейкую бязглуздзіцу (Зарэчча, Жлоб.). ЧАУПГЦЦА незак. ісці (марудна). Ну што ты там чаўпёсся, так мы i к вечару не прыдам (Пакалюбічы, Том.). ЧАУРАЦЬ незак. дажываць век. Яна ўжо чудь чаўрае,'зімы, наверна, не перажыве (Пакалюбічы, Том.).. ЧАЦВЯРЬІ'К I м. вілы (чатырохрогія), Чацвярыком лепей накідаць гной (Майскае, Жлоб
Дадатковыя словы
нітак, сбйка, чавўн, чарвятбкамі, чарнапбл, чарнушка, чарнўшку, чартў, часбвак, часбўка, часўе, чацвярыкбм, чацвярьік, чусбйка
6 👁